1 μήνας χωρίς ζάχαρη

#challenge

Καλημέρα αγαπημένοι μου! Προσπαθώντας να φανώ πιστή στο ραντεβού μας και να βρίσκετε μια νέα ανάρτηση κάθε Δευτέρα και Παρασκευή επιστρέφω σήμερα με ένα θέμα που ίσως ενδιαφέρει και κάποιους από εσάς.

ΈΝΑΣ μήνας χωρίς ζάχαρη- και συνεχίζω...! Οι αγαπημένοι μου φίλοι, οι άνθρωποι που με ξέρουν στην πραγματική ζωή, εκεί έξω, θα το διαβάζουν και θα τρίβουν τα μάτια τους. Ακόμα και εγώ, δυσκολεύομαι να πιστέψω αυτό που μόλις έγραψα.

Είμαι γλυκατζού, αγαπώ τα γλυκά, τα σκατολοΐδια! Θέλω μετά το φαγητό να φάω κάτι γλυκό βρε αδερφέ. Και το βράδυ. Και το πρωί θα τσίμπαγα μια γλυκιά τηγανίτα. Ακόμα και σε εποχές διατροφής, ζητούσα στον διατροφολόγο να μου βάλει ένα σοκολατάκι, κάτι μικρό να γλυκαθώ, εκείνο το μπλε του Παυλίδη που ζυγίζει λίγα μόνο γραμμάρια και αντικαθιστούσε ένα ολόκληρο σνακ με φρούτα που θα με "κρατούσε"δύο ώρες.

Έχω από πέρυσι που λέω στον εαυτό μου, άντε αυτόν το μήνα δε θα φάω καθόλου ζάχαρη. Το ξεκινούσα και την πέμπτη μέρα, μετά το μεσημεριανό έτρωγα πάλι γλυκό. Ειδικά για την περσινή χρονιά, που ήμουν συνέχεια πάνω από τις κατσαρόλες και τα μίξερ και έφτιαχνα λιχουδιές για απογευματινό ή πρωινό για τα παιδιά, δεν μπόρεσα να αντισταθώ.

Την τρίτη μέρα του Σεπτέμβρη, πολύ απογοητευμένη από τον εαυτό μου -αφού ούτε λίγο ούτε πολύ μέσα σε έναν χρόνο κατάφερα να με φορτώσω με εννέα εντελώς περιττά κιλά-αλλά επίσης και πολύ πεισμωμένη, κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και του έδωσα μια υπόσχεση, να μην ξαναφάω γλυκό ή ζάχαρη, αν πρώτα δε φτάσω στο στόχο μου. Ζυγίστηκα, σημείωσα στο ημερολόγιο την ημερομηνία και τα κιλά μου, έβγαλα μια σέλφι στον καθρέφτη σήκωσα τα μανίκια, πήρα φόρα και ξεκίνησα.

• Δεν ξανάβαλα ζάχαρη στον καφέ μου και ας τον απολάμβανα, με την ολίγη μαύρη περισσότερο. Τώρα πια ο καφές μου είναι πραγματικός καφές, πιο έντονος και πιο μυρωδάτος.
• Προτιμώ μια πρωτεϊνική διατροφή και αισθάνομαι κορεσμό, δεν πεινάω, (συνήθως τρώμε ένα γλυκάκι γιατί αισθανόμαστε ότι πεινάμε εκτός των άλλων.)
• Μετά το μεσημεριανό, που πάντα με έπιανε μια τρέλα και ήθελα το γλυκάκι μου,τώρα αν νοιώσω αυτό το αίσθημα, τρώω μια χούφτα αμύγδαλα (ωμά, ανάλατα) 
• Τη ζάχαρη που χρειάζομαι την λαμβάνω από τα φρούτα.
• Επάνω στις δύο εβδομάδες, άρχισα να νιώθω πιο ανάλαφρη, πιο λαμπερή και ξεπρισμένη.
• Και ναι πέρασα το τεστ! Επειδή η οικογένειά μου έχει συνηθίσει να τρώει τα σνακ της, και δεν ήθελα να τους λείπει, επειδή εγώ βρίσκομαι σε διατροφή, τους έφτιαξα και τα κέικ τους και τα ρυζόγαλα τούς και τα τρουφάκια να κεράσουν στη γιορτή και τα ταρτάκια τους για τα γενέθλια. Και εγώ ήμουν βράχος! Δεν έφαγα! Όχι κρατήθηκα και έκανα περήφανο τον εαυτό μου. (Η αλήθεια είναι ότι δοκίμασα εκείνο το κολασμένο τρουφάκι, που όμοιό του δεν έχω ξαναφάει ποτέ, αλλά δεν είχε ζάχαρη ;) ήταν αδύνατον να μην το δοκιμάσω. Ήταν μόνο μια δαγκωνιά πραγματικά)
• Η ικανοποίηση που νοιώθω όταν καταφέρνω να φανώ δυνατότερη από τα πάθη μου, δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο. Πραγματικά είναι κινητήριος δύναμη αυτό το πείσμα κάποιες φορές και χαίρομαι που το απέκτησα ακόμα και σε μεγάλη ηλικία. Θα ευχόμουν να είχε έρθει νωρίτερα στη ζωή μου για να είχα καταφέρει και άλλα πράγματα αλλά οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας θεωρώ ότι γίνεται για κάποιον λόγο.
• Τελικά όλα μα όλα, πιστέψτε με, είναι στο μυαλό μας. Αν το πάρεις εσύ απόφαση μπορείς να κάνεις τα πάντα!

Και δε σου λέω ότι δεν θα ξαναφάω ποτέ γλυκό, αυτό είναι αδύνατον. Ούτε το σκέφτομαι κάθε μέρα και στεναχωριέμαι που δεν τρώω. Θα φτάσω τον στόχο μου και θα τρώω ένα γλυκάκι την εβδομάδα. Ένα γλυκό, όχι ένα ζαχαροπλαστείο! Γιατί σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας χρειάζεται μέτρο.
Αν και εσύ θες να δοκιμάσεις τον εαυτό σου μπορείς να το κάνεις με αυτό το μικρό

challenge και να περιμένεις να δεις το αποτέλεσμα μετά από 30 μέρες. 

Καλή επιτυχία σε όσους κάνουν τη δοκιμή. Ελπίζω πάντα να βρίσκεις έναν λόγο για να κάνεις τον εαυτό σου περήφανο. 

Φιλιά πολλά.