Αγαπητό ημερολόγιο-Οι Κυριακές ΙΙ-10/365

Όταν ήμουν παιδί μου άρεσαν πολύ οι βιντεοκασέτες και ειδικά κάποιες κλασικές αγαπημένες της Ντισνεϊ. Η αγαπημένη μου ταινία ήταν << Ντάμπο το ελεφαντάκι>> και μετά η  <<Λαίδη και ο Αλήτης>> που την είχαμε στο σπίτι και την είχαμε λιώσει.

Για τον μικρούλι Ντάμπο όμως ένιωθα πάντα βαθιά συμπόνια από μικρή. Πολύ με στεναχωρούσε η ιστορία του και με κάποιον τρόπο ήθελα να πάνε όλα καλά στη ζωή του.
Πριν λίγα χρόνια την ξαναείδα με παιδιά και μας άρεσε πολύ.
Χθες πήγαμε στο σινεμά με τα παιδιά και είδαμε την νέα ταινία του Ντάμπο. Σε σκηνοθεσία του Τιμ Μπάρτον. Αγαπημένος μου! Αν και σε αυτήν την ταινία δεν έβαλε καθόλου τη μοναδική ταυτότητα του. Η ταινία είναι βασισμένη στην κλασική ταινία του Ντίσνεϊ του 1941, αν και η μεγάλη διαφορά είναι ότι το ποντικάκι έχει ένα ελάχιστο πέρασμα από την ταινία. Επίσης έχει εμπλουτιστεί η ιστορία με νέα πρόσωπα. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ και οφείλω να πω ότι έκλαψα σε δυο τρια σημεία, πράγμα που έχω να κάνω χρόνια με ταινία.
Σε αυτήν την ονειροχώρα τα πάντα μπορούν να συμβούν ακόμα και ένα νεογέννητο ελεφαντάκι τετρακοσίων κιλών να πετάξει με τα υπερμεγέθη αυτιά του ακόμα και χωρίς το φτερό του!
Μου άρεσε πολύ ο Φάρελ, όπως και ο Ντεβίτο όπως και ο κλασικός πρώτος μπάτμαν που είχε το ρόλο του κακού. Ξεχώρισα τη σκηνοθεσία και την υπέροχη μουσική που έντυσε την ταινία. Αν με ρωτούσες τι βαθμολογία θα έβαζα είναι 4 αστέρια και την προτείνω να τη δείτε. Και τα δύο παιδιά την παρακολούθησαν με αμείωτο ενδιαφέρον και δεν βαρέθηκαν ούτε στιγμή.
Να μια όμορφη πρόταση για τα βροχερά απογεύματα των σαββατοκύριακων. Σινεμαδάκι, ξέρεις εγώ προτιμώ εκείνο το συνοικιακό, το παλιό αγαπημένο σινεμά, που έχω δει όλες τις ταινίες της εφηβείας μου, όπως τον Τιτανικό που σου έλεγα προχθές ή τον Άρχοντα των δαχτυλιδιών. Έτσι αισθάνομαι λίγο σαν να επιστρέφω στα 15 μου.
Τι σκοπεύεις να κάνεις εσύ και πώς θα περάσεις την Κυριακή σου. Ό,τι και αν κάνεις σου εύχομαι να είναι μια υπέροχη μέρα και να περάσετε υπέροχα.


Σε φιλώ

Λαμπρινή