Η μέρα που ξέχασα να γράψω 35/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

Μολις μπήκα σπίτι, η ώρα είναι 12:09, τη νύχτα, ναι σήμερα την 35 μέρα που είχα το σερί αναρτήσεων έσπασε. Ξάπλωσα στο κρεβάτι κατάκοπη και χάζεψα λίγα στο ινστα και τότε είδα το ρολόι και ότι ξέχασα να γράψω. Υπό φυσιολογικές συνθήκες σήμερα θα έγγραφα κάτι σχετικά με την οργάνωση που το χρωστάω τόσες μέρες. Οι Πέμπτες είναι δύσκολες, το πρωί έχω μάθημα μετά τα καθημερινά, μετά χορό για τέσσερις ώρες και σήμερα είχα και κοζι μετά το χορό. Το προγραμμα δε θα μπορούσε να είναι πιο γεμάτο. 

Δε στο γράφω το σημερινό για να δικαιολογηθω, όχι δε μ αρέσουν οι δικαιολογίες, δεν έγραψα. Μπορεί να είσαι από αυτούς που περνάς καθημερινά να δεις με τι ασχολήθηκα σήμερα. Σήμερα ασχολήθηκα τόσο πολύ με πράγματα που μ αρέσουν. Μ αρέσουν οι Πέμπτες, ανέκαθεν μου άρεσαν,μάλιστα με μια πρώην συνάδελφο μου τη λέγαμε κάποτε προπαρασκευή γιατί έχει και λίγο Παρασκευή μέσα της.  

Μόλις τελείωσε η δεύτερη μέρα του τσελεντζ, δες χθεσινό ποστ. Δεν αισθάνομαι καμία πείνα, καμία έλλειψη και νιώθω πολυ ευυυχισμενη που μένω σταθερή. 

Α στο μεταξύ το πόσοι μου απαντήσατε για το απογευματινό σας τι φάγατε δεν φαντάζεστε! Και πήρα και πολύ ωραίες ιδέες. Χαίρομαι που παραμένετε σταθεροί και εσείς. Είμαι περίεργη να δω πως θα πάει όλο αυτό. Σήμερα δεν έφαγα ούτε μπάρα. Ήπια όμως σμουθυ με λίγο μέλι. Τα σμουθι

Μ αρέσουν πολύ. Μάλιστα η ευχάριστη έκπληξη είναι το σπανάκι που βάζω στα πράσινα μου σμουθι. Στην αρχή φοβόμουν ότι ίσως είναι πικρό, το αντιθέτο δε μοθ έβγαλε καθόλου πίκρα. 

Γράφω από το κινητό, τα μάτια μου κλείνουν. Σε φιλώ και σε καληνυχτω, θα τα πούμε αύριο 

Πιο ξεκούραστοι. 

 Λαμπρινη