Αγαπητό ημερολόγιο,
μετά από σχεδόν συνεχόμενες 56 μέρες σήμερα σας ανακοινώνω ότι θα σταματήσω αυτό το καθημερινό γράψιμο στο αγαπημένο μου μπλοκ. Ήταν πολύ απολαυστικό, δε στο κρύβω. Σου έγραφα ακόμα και από τις διακοπές που πήγαμε στο Μαρόκο ή τις πασχαλινές μας διακοπές, ανεβάζοντας ποστ από το κινητό ακόμα. Σταματώ το καθημερινό για έναν μόνο λόγο. Γιατί έχω ένα σπουδαίο πρότζεκτ να ολοκληρώσω μέχρι τις 20/7/19, έχω δεσμευτεί στον εαυτό μου και αυτή τη φορά δεν θα σταματήσω αν δεν το ολοκληρώσω.
Δε λέω ότι το μπλοκ μου με πάει πίσω στο βασικό μου στόχο, αλλά σίγουρα, θέλω να είμαι όσο γίνεται απαλλαγμένη από οτιδήποτε άλλο με αποσπά. Είναι πενήντα μέρες. Δε θα σου κάνω βαρύγδουπες δηλώσεις, δεν θα δεσμευτώ δημόσια για τίποτα. Όλα τα έχω κάνει, δεσμευτεί, οραματιστεί, σε εμένα, με εμένα. Λυπάμαι που σε κρατάω έξω από αυτό αλλά δε χωράει τρίτος ανάμεσα σε εμένα και στη δέσμευση αυτή.
Επειδή αγαπώ το μπλόκ μου πάρα πολύ, δεν μπορώ να το ξεχάσω, δεν μπορώ να το αφήσω να πιάσει αράχνες όπως άλλες φορές. Θα σου γράφω κάθε Κυριακή βράδυ, ένα συγκεντρωτικό ποστ, ίσως όχι συγκεντρωτικό αλλά για οτιδήποτε με απασχολεί είτε θετικά είτε αρνητικά, όπως συνηθίζω. Λοιπόν, αυτό ήταν. Έρχονται όμορφα πράγματα, πράγματα που θα ήθελα να κάνουμε και μαζί, πράγματα για τα οποία είμαι περήφανη. Θα στα πω, όταν έρθει η ώρα.
Δεν νιώθω τύψεις, δεν νιώθω άσχημα που δεν ήμουν συνεπής στο τσάλεντζ μου αυτό.
Σας ευχαριστώ όλους όσους είσαστε μαζί μου σε αυτό το ταξίδι. Για εσάς που μπήκατε και διαβάσατε τα γραφόμενά μου, που αφήσατε ένα σχόλιο, που με εμπιστεύεστε.
Τα λέμε σε μια εβδομάδα,
Με όλη μου την αγάπη,
Λαμπρινή
μετά από σχεδόν συνεχόμενες 56 μέρες σήμερα σας ανακοινώνω ότι θα σταματήσω αυτό το καθημερινό γράψιμο στο αγαπημένο μου μπλοκ. Ήταν πολύ απολαυστικό, δε στο κρύβω. Σου έγραφα ακόμα και από τις διακοπές που πήγαμε στο Μαρόκο ή τις πασχαλινές μας διακοπές, ανεβάζοντας ποστ από το κινητό ακόμα. Σταματώ το καθημερινό για έναν μόνο λόγο. Γιατί έχω ένα σπουδαίο πρότζεκτ να ολοκληρώσω μέχρι τις 20/7/19, έχω δεσμευτεί στον εαυτό μου και αυτή τη φορά δεν θα σταματήσω αν δεν το ολοκληρώσω.
Δε λέω ότι το μπλοκ μου με πάει πίσω στο βασικό μου στόχο, αλλά σίγουρα, θέλω να είμαι όσο γίνεται απαλλαγμένη από οτιδήποτε άλλο με αποσπά. Είναι πενήντα μέρες. Δε θα σου κάνω βαρύγδουπες δηλώσεις, δεν θα δεσμευτώ δημόσια για τίποτα. Όλα τα έχω κάνει, δεσμευτεί, οραματιστεί, σε εμένα, με εμένα. Λυπάμαι που σε κρατάω έξω από αυτό αλλά δε χωράει τρίτος ανάμεσα σε εμένα και στη δέσμευση αυτή.
Επειδή αγαπώ το μπλόκ μου πάρα πολύ, δεν μπορώ να το ξεχάσω, δεν μπορώ να το αφήσω να πιάσει αράχνες όπως άλλες φορές. Θα σου γράφω κάθε Κυριακή βράδυ, ένα συγκεντρωτικό ποστ, ίσως όχι συγκεντρωτικό αλλά για οτιδήποτε με απασχολεί είτε θετικά είτε αρνητικά, όπως συνηθίζω. Λοιπόν, αυτό ήταν. Έρχονται όμορφα πράγματα, πράγματα που θα ήθελα να κάνουμε και μαζί, πράγματα για τα οποία είμαι περήφανη. Θα στα πω, όταν έρθει η ώρα.
Δεν νιώθω τύψεις, δεν νιώθω άσχημα που δεν ήμουν συνεπής στο τσάλεντζ μου αυτό.
Σας ευχαριστώ όλους όσους είσαστε μαζί μου σε αυτό το ταξίδι. Για εσάς που μπήκατε και διαβάσατε τα γραφόμενά μου, που αφήσατε ένα σχόλιο, που με εμπιστεύεστε.
Τα λέμε σε μια εβδομάδα,
Με όλη μου την αγάπη,
Λαμπρινή
Αναμένουμε επιστροφή Λαμπρινή μου και τα νέα σου. Καλό Φθινόπωρο!
ΑπάντησηΔιαγραφή