Δώσε σε αυτούς που αγαπάς φτερά για να πετάξουν και ρίζες για να επιστρέψουν

κεφάλαιο πρώτη μέρα στο σχολείο!

Καλημέρα! Μετά από ένα γεμάτο καλοκαίρι, επιστρέφω σήμερα με ένα θέμα που θα απασχολήσει το μήνα που μόλις ήρθε πολλές μανούλες. Πρώτη μέρα στο σχολείο!

Σίγουρα αυτό το στάδιο είναι αρκετά δύσκολο και ψυχοφθόρο. Σκεφτόμαστε, πώς θα το πάρει το παιδί, αν θα νιώθει κάπως, αν θα κλαίει, αν θα κάνει φίλους, αν θα συνεργάζεται με τους κανόνες. Και άλλες πολλές σκέψεις και άγχη. Γενικά στη ζωή μου, δεν αγχώνομαι εύκολα και προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη, είμαι αυτής της φιλοσοφίας σαν άνθρωπος, δεν κρύβω όμως ότι αυτά τα θέματα με απασχολούν.
Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, όπως και κάθε μαμά, σήμερα θα μοιραστώ τις δικές μου εμπειρίες από την πρώτη μέρα στο σχολείο των παιδιών μου και πώς το αντιμετωπίσαμε.

• Όταν πάμε για την εγγραφή του παιδιού στο σχολείο, προσπαθούμε να μάθουμε όσα περισσότερα πράγματα μπορούμε, όνομα δασκάλας, ακριβές ωράριο, ώρες προσαρμογής για τον πρώτο καιρό. Παρακολουθούμε το περιβάλλον και το μεταφέρουμε στο παιδί. Δηλαδή αν το σχολείο έχει μια κόκκινη πόρτα ή ένα ουράνιο τόξο κάπου ζωγραφισμένο ή οποιαδήποτε ζωγραφιά, του λέμε αυτές τις λεπτομέρειες. Θα ανυπομονεί να το δει και όταν θα φτάσει στο σχολείο θα χαίρεται που η μαμά ήταν ακριβής και είπε την αλήθεια άλλη μια φορά.
• Η καλή μέρα φαίνεται από το προηγούμενο βράδυ! Ρουτίνα-ρουτίνα-ρουτίνα! Και όσοι με διαβάζετε το ξέρετε ότι δεν τη χρησιμοποιώ καθόλου με την αρνητική της έννοια τη λέξη αυτή. Στα παιδιά αρέσουν οι ρουτίνες και η σταθερότητα. Ετοιμάζουμε την τσάντα για την επόμενη μέρα, το βράδυ πάντα. Διαλέγουμε τα ρούχα που θα φορέσει το πρωί. Επειδή εκεί γύρω στα 3 αρχίζουν τα γινάτια του τύπου, όχι δε θέλω αυτό το φουστάνι,θέλω το άλλο, όχι αυτή τη μπλούζα σήμερα θέλω το μπάτμαν κλπ, τους δίνουμε μόνο δύο επιλογές στα ρούχα, δηλαδή θα ντυθείς μπάτμαν ή σπαιντερμαν (το παιδί είναι ικανό να κατεβάσει όλη την ντουλάπα). Στη συνέχεια όλες οι ρουτίνες σας όπως λειτουργούσαν πάντα, δεν αλλάζουμε το πρόγραμμά μας. Καλό είναι τα παιδιά να κοιμούνται νωρίς μέχρι τις 21:00 να έχουν ξαπλώσει δηλαδή, γιατί ένας καλός ύπνος τους κάνει καλό στην επόμενη μέρα.( αν βγήκατε από το πρόγραμμα του ύπνου τώρα το καλοκαίρι, σιγά σιγά βάλτε τα παιδιά μισή ώρα νωρίτερα ώστε να το ξαναβρούν).
• Το πρωί ξυπνήστε τα παιδιά νωρίς, δηλαδή αν πρέπει να είναι στο σχολείο στις 8:00 μην το ξυπνήσετε στις 7:45, δώστε τους χρόνο να πάρουν το πρωινό τους, για την προσωπική τους υγιεινή και φυσικά για τις αγκαλιές και τα φιλιά τα πρωινά. 
• Έχετε ένα δικό σας συνθηματικό κάποιο σήμα είτε ένα χαϊδευτικό κάποιου μέλους ομάδας.  Μας το είχαν πει στις προσαρμογές οι ψυχολόγοι του σχολείου και αρέσει πολύ στα παιδιά αυτό.
• Να είστε αποφασισμένοι και σίγουροι ότι αυτό είναι το σωστό για το παιδί σας. Γιατί αν το καλοσκεφτούμε, κανείς ή ίσως ελάχιστοι είναι αυτοί που αγάπησαν το σχολείο αλλά το σχολείο είναι εκτός των άλλων μάθηση. Και κυρίως αυτό πάει για τα παιδιά του δημοτικού και παραπάνω, δεν μπορούμε να πιέσουμε ή να κάνουμε ένα παιδί να αγαπήσει το σχολείο, μπορούμε όμως να τους δείξουμε πόσα πολλά πράγματα κατακτάμε με τη γνώση και τη μάθηση, ανάγνωση, γραφή, αριθμητική και άλλα πολλά χρήσιμα που θα μας χρησιμεύσουν και θα μας συντροφεύουν σε ολόκληρη τη ζωή μας.
• Δεν θα πρέπει να λυγίσουμε. Τις περισσότερες φορές μέχρι να μπουν στην τάξη και να συναντήσουν τα άλλα παιδάκια, έχουν στεγνώσει κιόλας τα δάκρυα και στα μικρά μουτράκια έχουν σχηματιστεί ουράνια τόξα και γέλια! Αν πιο αποφασιστικός είναι ο μπαμπάς, αφήστε στο μπαμπά αυτό το καθήκον, να αφήνει το παιδί στο σχολείο. Συνήθως οι μπαμπάδες τα καταφέρνουν καλύτερα σε αυτό το κομμάτι. Πάντως το άγχος του αποχωρισμού είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό και κάτι που συνήθως σε λιγότερο από μήνα θα έχει περάσει. Επίσης, οι έρευνες λένε ότι προσαρμόζονται πιο εύκολα και γρήγορα τα παιδιά που γνωρίζουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή.
• Καλό θα είναι όταν παίρνουμε τα παιδιά από το σχολείο τους να αποφεύγουμε τις ερωτήσεις τύπου πώς πέρασες στο σχολείο σήμερα. Μέσα στην μέρα θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε "Τι σου άρεσε στο σχολείο σήμερα".
• Δεν ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι παιδιά! Μπορεί για παράδειγμα να είναι κουρασμένα ή να είχαν μια άσχημη μέρα. Επειδή λοιπόν είναι παιδιά δεν μπορούν εύκολα να εκφράσουν όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα. Τις περισσότερες φορές το εκφράζουν με την κουραστική γκρίνια. Προσπαθήστε να είστε εσείς οι ενήλικες στη σχέση αυτή και να καταλάβετε την αιτία της συμπεριφοράς αυτής.
• Δεν το κάνουμε μεγάλο θέμα στο παιδί. Καλό είναι να αποφεύγουμε συζητήσεις  σε παρέες, μπροστά στο παιδί. τα παιδιά ακούνε και αφουγκράζονται τα πάντα!
• Υπομονή και σεβασμός στους εκπαιδευτικούς που εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας. 

Αυτά λοιπόν έχω να προτείνω, αυτά έπιασαν σε εμάς, τα κάναμε και είχαν επιτυχία. Ελπίζω να βοηθήσουν και τα δικά σας παιδάκια. 

Στο παρελθόν έχω γράψει και αρκετά ποστ που μπορούν να σας βοηθήσουν στην παρούσα φάση όπως αυτό εδώ που είχαμε ένα σπουδαίο τίπ για να καταφέρνει να είναι στην ώρα της έτοιμη η μικρή μας τότε Σ. αλλά και άλλα στην κατηγορία Μαμαδοχώρα, τα περισσότερα από αυτά που μας έχουν μάθει οι ψυχολόγοι του σχολείου.

Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδάκια και καλή υπομονή στους γονείς!

Υ.Γ: Την Τετάρτη θα επιστρέψω με το ποστ που περιμένετε με τα της Οργάνωσης.

Φιλιά πολλά!!