Μαμά-νήπιο,σημειώσατε x

λίγες συμβουλες για την ανατροφή των νηπίων από μία μαμά

Και λέω x, δηλαδή ισοπαλία, γιατί σ' αυτόν τον αγώνα δεν υπάρχει νικητής και χαμένος. Υπάρχουν ευτυχισμένα παιδιά με τους ευτυχισμένους γονείς τους.

Πριν λίγο καιρό βρέθηκα στο πιο εποικοδομητικό δίωρο της ζωής μου. Σε μια συζήτηση που έγινε στον παιδικό σταθμό που πηγαίνει η κόρη μου. Καλεσμένοι της ψυχολόγου, που συνεργάζεται με το σταθμό, ήταν οι γονείς των μικρών μαθητών και το θέμα της συζήτησης ήταν "πως να βοηθήσετε το παιδί σας να γίνει ένας υγιής ,ψυχικά, ενήλικας. Αυτήν τη συνάντηση τη θεώρησα ως ένα απ΄τα μεγαλύτερα δώρα που έχω λάβει. Είχα τα αυτιά και τα μάτια μου ανοιχτά και κυριολεκτικά ρούφηξα κάθε δευτερόλεπτο της ομιλίας.
Σημείωσα κάποια από αυτά που άκουσα για να μην τα ξεχάσω και όσο μπορώ να τα κάνω πράξη στην καθημερινότητα μου.

1. Τέλειος γονέας δεν υπάρχει.
2. Στο βρέφος δίνουμε αγάπη, αγκαλιές, τρυφερότητα όσο πιο απλόχερα μπορούμε. Όσο πιο εξαρτημένο βρέφος έχουμε  κυρίως από τη μαμά, τόσο πιο ανεξάρτητο νήπιο και αργότερα παιδί θα έχουμε.
3. Το παιδί θέλει ασφάλεια, σαφήνεια, σταθερότητα. Πάντα το ζευγάρι συμφωνεί μπροστά στο παιδί.
4. Καθημερινά ο κάθε γονιός καλό θα είναι να αφιερώνει  20 λεπτά στο κάθε παιδί, αποκλειστικά.
5. Όταν θέλουμε να καθιερώσουμε ένα νέο κανόνα, πρώτα το έχουμε πάρει εμείς απόφαση. Εξηγούμε ποιος είναι ο κανόνας και ποια θα είναι η επιβράβευση ή η συνέπεια σε περίπτωση που δεν τηρηθεί.
6. Είμαστε σταθεροί, ότι πούμε θα το τηρήσουμε και τίποτα δεν το αλλάζει αυτό.
7. Αν θέλουμε να "τιμωρήσουμε" το παιδί, θα του κόψουμε κάτι άμεσα όχι για κάτι που θα γίνει σε μια βδομάδα, πχ:- Αν συνεχίσεις αυτήν τη συμπεριφορά, δε θα πας στο φίλο σου την Κυριακή να παίξεις. [ το παιδί θα το έχει ξεχάσει].  
8. Δε συγκρίνω το παιδί μου. Δε το σχολιάζω θετικά είτε αρνητικά παρουσία του ή απουσία του. 
9. Λέμε πάντα την αλήθεια στα παιδιά μας.
10. Εξηγούμε ότι δεν είμαστε υπόλογοι για τα συναισθήματά μας. Είναι φυσιολογικό να νιώθεις ζήλια, θυμό, χαρά. [ μπορούμε να πούμε σε σχετική φάση, "Και εγώ θύμωνα με την αδερφή μου όταν μου χάλαγε τα παιχνίδια μου"]
11. Σε περιπτώσεις που υπάρχουν αδέρφια, δεν ξεχνάμε ότι το πρωτότοκο είναι μεγαλύτερο από το αδερφάκι του αλλά, παραμένει μικρό παιδάκι. Δεν έχουμε παράλογες απαιτήσεις. -Το αφήνουμε να εξοικειωθεί με το νέο μέλος, πάντα προσέχοντας να μην το πονέσει, άθελά του. Αν είμαστε εμείς ψύχραιμοι συνήθως είναι και το παιδί. Αν αντιδράσουμε κάπως υστερικά, είναι σίγουρο ότι το πρωτότοκο όταν θα θέλει να τραβήξει την προσοχή θα "ενοχλεί" το μωρό. - Το ορίζουμε βοηθό μας και εξηγούμε πώς θέλουμε να μας βοηθήσει, πχ να φέρει μια πάνα , ή την πετσέτα του μωρού. Θα είναι ευτυχισμένο που βοήθησε τόσο τη μαμά και είναι ο μικρός βοηθός της.    -Αργότερα όταν μεγαλώσουν λίγο αν καυγαδίσουν τα αδέρφια, δεν παίρνω ποτέ θέση. Αν γίνω ο διαιτητής ή ο δικηγόρος του ενός θα θεωρούν ότι ζυγίζω την αγάπη μου.
12. Δεν διογκώνω τις άσχημες συμπεριφορές.Συχνά αυτό το σύστημα λέγεται προς χάριν αστεϊσμού επιλεκτική κώφωση ή επιλεκτική τύφλωση. Συνήθως τέτοιες συμπεριφορές γίνονται για να τραβήξουν την προσοχή, αλλά με άσχημο τρόπο. Αν δουν ότι δεν έχουν κοινό, η αυλαία της παράστασης θα πέσει νωρίτερα απ' ότι υπολόγιζε ο θίασος.
13. Το παιδί πρέπει να ξεκουράζεται. Ένας συνεχόμενος βραδινός ύπνος, χωρίς διακοπές, προσφέρει στο παιδί, μια πιο ευχάριστη και εποικοδομητική ημέρα.

Το παιδί επιθυμεί το 100% του εαυτού σου, της προσοχής σου του είναι σου ολόκληρου. Όταν δε λάβει το 100% θα προσπαθήσει να τραβήξει την προσοχή σου με άσχημο τρόπο, αφού γνωρίζει ότι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, δηλαδή το να αποσπάσει την προσοχή σου. Αυτό είναι λίγο κουραστικό κάποιες φορές αλλά σίγουρα το παιδί όταν έρθει η ώρα για ύπνο κοιμάται πλήρες, ευτυχισμένο, χορτασμένο. 

• Τι είναι token economy system;

Λίγο παραπάνω σας μίλησα για τους κανόνες και την επιβράβευση. Στην ομιλία άκουσα πρώτη φορά για τον όρο token economy. Τι είναι όμως αυτό. Είναι ένα σύστημα τροποποίησης της συμπεριφοράς με βάση τη συστηματική ενίσχυση της συμπεριφοράς-στόχου.* 

Με απλά λόγια θα σας δώσω ένα παράδειγμα από τη δική μας καθημερινότητα. Ήθελα να γνωρίζει η κόρη μου ποια είναι η ρουτίνα, της η πρωινή και η βραδινή. Αν τα έκανε όλα σωστά, τότε δικαιούται ένα αυτοκόλλητο. Όταν μαζέψει δέκα αυτοκόλλητα, θα πάρει το μεγάλο αυτοκόλλητο που θα διαλέξει εκείνη και θα λάβει την επιβράβευσή της, που κάθε φορά θα είναι κάτι διαφορετικό. Επειδή είναι τριάμισι και δεν ξέρει ακόμα να διαβάζει, της έφτιαξα ένα πίνακα με απλά σύμβολα που μπορεί και η ίδια να "διαβάσει" και να πραγματοποιήσει. Πλέον τις περισσότερες μέρες, θέλει να είναι συνεπής μέσα στο χρονικό περιθώριο που έχουμε ορίσει, και τα κάνει πάντα με την ίδια σειρά, όλα όσα πρέπει να κάνει. Υπάρχουν μέρες που δε θα πάρει το αυτοκόλλητο, αλλά έχει καταλάβει τον κανόνα και θεωρεί δίκαιο να μην το πάρει. Έτσι προσπαθεί περισσότερο την επόμενη μέρα. Δε της δίνω όμως για άλλα πράγματα μέσα στη μέρα επιβράβευση γιατί δε θέλω να μάθει ότι, οτιδήποτε κάνουμε σωστά πρέπει να επιβραβευτούμε. Κάτι τέτοιο πιστεύω θα της έδινε λάθος πρότυπο για την μετέπειτα ζωή της.

Εν κατακλείδι, πιστεύω πως η ανατροφή των παιδιών μου είναι ότι πιο σημαντικό έχω αναλάβει να κάνω. Ότι πρέπει να έχω ανοιχτούς τους ορίζοντές μου, και να ενημερώνομαι για οτιδήποτε αφορά στην ανατροφή των παιδιών. Όποτε σας δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσετε σχολή γονέων μη χάσετε την ευκαιρία, θα φύγετε κερδισμένοι από όλα αυτά που θα πάρετε. Όσο μπορείτε να διαβάζετε.

Υ.Γ: Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν είμαι ούτε εκπαιδευτικός, ούτε ψυχολόγος, είμαι μητέρα που ψάχνω να βρω τρόπους να μεγαλώσω σωστά τα παιδιά μου. Μπορεί κάπου να κάνω λάθη, ελπίζω όχι ''ζωτικής σημασίας''.

Να είστε όλοι καλά.

*πηγή από το wikipedia