Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018
Σε λίγες μέρες θα φύγει άλλος ένα χρόνος. Ένας χρόνος που ξεκίνησε όπως πάντα με προσδοκίες, στόχους, ελπίδα και τη μεγαλύτερη φόρα για να καταφέρεις επιτέλους αυτό που έχεις βάλει στο μυαλό σου. Οι μήνες πέρασαν, αν κάτσεις ένα λεπτό πίσω και τους θυμηθείς, θα δεις πολλές χαρούμενες στιγμές, στιγμές με γέλια, αγκαλιές, συζητήσεις, χρόνο που πέρασες με τους φίλους σου, με την οικογένειά σου. Ίσως δεις στιγμές με πολλή κούραση, με δάκρυ, με απογοήτευση, με φόβο.
Κοιτάω τώρα τι έχω γράψει στην πρώτη σελίδα του ημερολογίου μου. Εκεί που είχα γράψει τους στόχους της νέας χρονιάς. Πάλι από τα 6 ολοκλήρωσα τα 1,5 σχεδόν 2, δηλαδή ούτε καν δυο. Μου θυμώνω, αλλά πάλι σκέφτομαι, ότι η φάση που βρίσκομαι είναι <<work in progress>>. Δεν δίνω δικαιολογίες, δεν σε δικαιολογώ, αλλά νομίζω ότι πια μπορώ να το δω ξεκάθαρα.
<<Work in progress>> λοιπόν, για την καλύτερη βερσιόν του εαυτού μου. Εκείνη που είναι συνεπής. Που δεν ξεχνά πού θέλει να φτάσει, που σε αγαπάει και σε φροντίζει, αυτή που δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν, ούτε σε μένα. Όλα όσα κάνω τα κάνω από αγάπη για μένα. Από εμένα για εμένα.
Μεγαλώνω και αν εξαιρέσεις τις γραμμές που εμφανίζονται σιγά σιγά στο πρόσωπό μου, ζω αυτό το σπουδαίο πράγμα της ωριμότητας. Άργησα λίγο αλλά χαίρομαι τόσο που πια είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα στο μυαλό μου, που μπορώ να πω ότι έχω πιο συγκροτημένη σκέψη σε σχέση με το παρελθόν.
Βρήκα προχθές ένα από αυτά τα άπειρα σημειώματα που γράφω συχνά, τις μικρές μου λίστες τα του ντου μου, στο κινητό μου. Η ημερομηνία που είχε γραφτεί ήταν 12/06/18, το άνοιξα από περιέργεια γιατί δεν θυμόμουν τι έλεγε μέσα. Είχε καμιά δεκαριά κουκκίδες, πράγματα που θα ήθελα να κάνω κάθε μέρα σαν ρουτίνα. Το έγραψα και δεν το ξανάνοιξα μέχρι προχθές. Τότε διαπίστωσα ότι πια στην καθημερινότητα μου κάνω ακριβώς ένα προς ένα αυτά που είχα γράψει στο σημείωμα. Ήταν σαν να διαβάζω το πρόγραμμα της ημέρας και όχι κάτι που ήθελα να κάνω. Πραγματικά με εντυπωσίασες και οφείλω να στο πω. Γιατί αυτά τα δέκα δεν έχουν να κάνουν με έναν ψυχαναγκασμό που ακολουθείς, έχουν να κάνουν με πράγματα που είναι μόνο για το καλό σου.
Δε με νοιάζουν πια οι ημερομηνίες, κάθε μέρα που έρχεται είναι δώρο. Κάθε μέρα έχει 24 ώρες που μου είναι αρκετές για να κάνω όλα αυτά που έχω στο νου μου.
Δεσμεύτηκα να τελειώσω αυτό το σπουδαίο εγχείρημα που εκκρεμεί δύο χρόνια πίσω μου σε ένα μήνα. Τόσο θα χρειαστεί, ένα μήνα. Είμαι ακριβώς ένα μήνα μακριά από αυτό. Αυτή τη φορά θα το κάνω!
Αυτά για σήμερα αγαπητό ημερολόγιο. Να θυμάσαι ότι όλα τα μπορείς αρκεί να το θες εσύ.
Αυτές είναι λίγες γραμμές από το ημερολόγιο μου, είναι το γράμμα στον εαυτό μου Νο2, εκείνο που με ταρακουνάει κάπως. Αν κάπου εκεί είσαι και εσύ, μπορείς να κάνεις μια άσκηση που νομίζω ότι θα σε βοηθήσει πολύ στο να βρεις τι θες, να επαγρυπνηστείς, να δράσεις. Σε ένα χαρτί γράψε που βρίσκεσαι σήμερα σε σχέση με το που θα ήθελες να ήσουν. Ποιοι είναι οι στόχοι σου;Και ποια τα τρία δυνατά σημεία του χαρακτήρα σου που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις εκεί. Γράψε όμως και τα τρία αδύνατα σου σημεία. Νομίζω ότι είμαστε αυστηροί συχνά με τον εαυτό μας. Εσύ ξέρεις καλύτερα! Να σε αγαπάς και να θυμάσαι να πιστεύεις στον εαυτό σου.
Σε φιλώ.
 |
| via pinterest |
Σε λίγες μέρες θα φύγει άλλος ένα χρόνος. Ένας χρόνος που ξεκίνησε όπως πάντα με προσδοκίες, στόχους, ελπίδα και τη μεγαλύτερη φόρα για να καταφέρεις επιτέλους αυτό που έχεις βάλει στο μυαλό σου. Οι μήνες πέρασαν, αν κάτσεις ένα λεπτό πίσω και τους θυμηθείς, θα δεις πολλές χαρούμενες στιγμές, στιγμές με γέλια, αγκαλιές, συζητήσεις, χρόνο που πέρασες με τους φίλους σου, με την οικογένειά σου. Ίσως δεις στιγμές με πολλή κούραση, με δάκρυ, με απογοήτευση, με φόβο.
Κοιτάω τώρα τι έχω γράψει στην πρώτη σελίδα του ημερολογίου μου. Εκεί που είχα γράψει τους στόχους της νέας χρονιάς. Πάλι από τα 6 ολοκλήρωσα τα 1,5 σχεδόν 2, δηλαδή ούτε καν δυο. Μου θυμώνω, αλλά πάλι σκέφτομαι, ότι η φάση που βρίσκομαι είναι <<work in progress>>. Δεν δίνω δικαιολογίες, δεν σε δικαιολογώ, αλλά νομίζω ότι πια μπορώ να το δω ξεκάθαρα.
<<Work in progress>> λοιπόν, για την καλύτερη βερσιόν του εαυτού μου. Εκείνη που είναι συνεπής. Που δεν ξεχνά πού θέλει να φτάσει, που σε αγαπάει και σε φροντίζει, αυτή που δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν, ούτε σε μένα. Όλα όσα κάνω τα κάνω από αγάπη για μένα. Από εμένα για εμένα.
Μεγαλώνω και αν εξαιρέσεις τις γραμμές που εμφανίζονται σιγά σιγά στο πρόσωπό μου, ζω αυτό το σπουδαίο πράγμα της ωριμότητας. Άργησα λίγο αλλά χαίρομαι τόσο που πια είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα στο μυαλό μου, που μπορώ να πω ότι έχω πιο συγκροτημένη σκέψη σε σχέση με το παρελθόν.
Βρήκα προχθές ένα από αυτά τα άπειρα σημειώματα που γράφω συχνά, τις μικρές μου λίστες τα του ντου μου, στο κινητό μου. Η ημερομηνία που είχε γραφτεί ήταν 12/06/18, το άνοιξα από περιέργεια γιατί δεν θυμόμουν τι έλεγε μέσα. Είχε καμιά δεκαριά κουκκίδες, πράγματα που θα ήθελα να κάνω κάθε μέρα σαν ρουτίνα. Το έγραψα και δεν το ξανάνοιξα μέχρι προχθές. Τότε διαπίστωσα ότι πια στην καθημερινότητα μου κάνω ακριβώς ένα προς ένα αυτά που είχα γράψει στο σημείωμα. Ήταν σαν να διαβάζω το πρόγραμμα της ημέρας και όχι κάτι που ήθελα να κάνω. Πραγματικά με εντυπωσίασες και οφείλω να στο πω. Γιατί αυτά τα δέκα δεν έχουν να κάνουν με έναν ψυχαναγκασμό που ακολουθείς, έχουν να κάνουν με πράγματα που είναι μόνο για το καλό σου.
Δε με νοιάζουν πια οι ημερομηνίες, κάθε μέρα που έρχεται είναι δώρο. Κάθε μέρα έχει 24 ώρες που μου είναι αρκετές για να κάνω όλα αυτά που έχω στο νου μου.
Δεσμεύτηκα να τελειώσω αυτό το σπουδαίο εγχείρημα που εκκρεμεί δύο χρόνια πίσω μου σε ένα μήνα. Τόσο θα χρειαστεί, ένα μήνα. Είμαι ακριβώς ένα μήνα μακριά από αυτό. Αυτή τη φορά θα το κάνω!
Αυτά για σήμερα αγαπητό ημερολόγιο. Να θυμάσαι ότι όλα τα μπορείς αρκεί να το θες εσύ.
Αυτές είναι λίγες γραμμές από το ημερολόγιο μου, είναι το γράμμα στον εαυτό μου Νο2, εκείνο που με ταρακουνάει κάπως. Αν κάπου εκεί είσαι και εσύ, μπορείς να κάνεις μια άσκηση που νομίζω ότι θα σε βοηθήσει πολύ στο να βρεις τι θες, να επαγρυπνηστείς, να δράσεις. Σε ένα χαρτί γράψε που βρίσκεσαι σήμερα σε σχέση με το που θα ήθελες να ήσουν. Ποιοι είναι οι στόχοι σου;Και ποια τα τρία δυνατά σημεία του χαρακτήρα σου που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις εκεί. Γράψε όμως και τα τρία αδύνατα σου σημεία. Νομίζω ότι είμαστε αυστηροί συχνά με τον εαυτό μας. Εσύ ξέρεις καλύτερα! Να σε αγαπάς και να θυμάσαι να πιστεύεις στον εαυτό σου.
Σε φιλώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας άρεσε αυτό που διαβάσατε; Αφήστε στο μπλοκ ένα σχόλιο!