Άλλος ένας Μάρτης ήρθε. Το μυαλό μου με δυσκολία συγκεντρώνεται. Θέλω να είμαι έξω, να απολαμβάνω τις ανθισμένες αμυγδαλιές, τα αγριολούλουδα που φυτρώνουν, τη μικρή τσιντόνια στην αυλή του σπιτιού μου, που πια δεν είναι τόσο μικρή όσο ήταν τότε που ήρθαμε.
Κυριακή. Πόσο όμορφο είναι να ξυπνάς νωρίς, πριν από όλη την πόλη. Πριν από όλους. Με μια κούπα αχνιστό και μοσχομυριστό καφέ να χαζεύεις το φλύαρο κουβεντολόι δυο μικρών πουλιών από το απέναντι δέντρο. Σε λίγο, τη συζήτηση διακόπτει η καμπάνα που καλεί τους πιστούς. Μαζί και τη σκέψη μου που έτρεχε. Σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να είχα κάπου μια λίστα με όλα όσα αγαπώ. Αυτά που αγάπησα όλα αυτά τα χρόνια. Και έτσι γεννήθηκε η ιδέα για το σημερινό ανοιξιάτικο γεμάτο από αγαπημένα ποστ.
Κυριακή. Πόσο όμορφο είναι να ξυπνάς νωρίς, πριν από όλη την πόλη. Πριν από όλους. Με μια κούπα αχνιστό και μοσχομυριστό καφέ να χαζεύεις το φλύαρο κουβεντολόι δυο μικρών πουλιών από το απέναντι δέντρο. Σε λίγο, τη συζήτηση διακόπτει η καμπάνα που καλεί τους πιστούς. Μαζί και τη σκέψη μου που έτρεχε. Σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να είχα κάπου μια λίστα με όλα όσα αγαπώ. Αυτά που αγάπησα όλα αυτά τα χρόνια. Και έτσι γεννήθηκε η ιδέα για το σημερινό ανοιξιάτικο γεμάτο από αγαπημένα ποστ.