Περί του πνεύματος των Χριστουγέννων

Με το που έμπαινε ο Δεκέμβρης το μυαλό μας ήταν στην Αθήνα, στα σπίτια μας. Μετράγαμε τις μέρες για το δεκαπενθήμερο διακοπών.  Πηγαίναμε και αγοράζαμε μελομακάρονα από το σούπερ μάρκετ, τα συσκευασμένα. Άλλοι στόλιζαν με λαμπάκια τις μικρές γκαρσονιέρες. Μετά ήταν και οι γιορτές που τις είχαμε με τη σειρά, πρώτα η Νίκολα μετά ο Σπύρος και τέλος ο Λευτέρης. Ευκαιρία ψάχναμε για βραδινή έξοδο.

Αγουροξυπνημένα πρόσωπα στο λεωφορείο το πρωί για τη σχολή. Η πόλη ήταν πάντα βροχερή, κοροϊδευτικά λέγαμε ότι σπουδάζαμε στο Λονδίνο. Με ετούτα και εκείνα τελικά έφτανε η πολυπόθητη προπαραμονή! Τα εισιτήρια τα είχαμε βγάλει μια εβδομάδα πριν, μη γίνει τίποτα και ξεμείνουμε εκεί χρονιάρες μέρες. Συνήθως φεύγαμε με το δρομολόγιο των 17:00. Οι βαλίτσες έτοιμες από το πρωί, πρωί λέγοντας τότε ήταν μετά τις 11, το σπίτι έτοιμο και εκείνο. Στη συνέχεια το τελευταίο καφεδάκι με τους φίλους στο στέκι μας. Στην αρχή πίναμε καφέ και συνήθως καταλήγαμε να παίζουμε με τις ώρες μπιρίμπα ή κανένα τρίβιαλ. 

Φτάσαμε στα ΚΤΕΛ επιτέλους, τα μισούσα τα ΚΤΕΛ πάντα και ακόμα τα μισώ. Έχω τόσα χρόνια να περάσω από εκεί. 

Όσα χρόνια και αν περάσουν δεν μπορώ να ξεχάσω την αίσθηση ευφορίας και ζεστασιάς που ένιωθα μπαίνοντας σπίτι μου πρώτη φορά για τις γιορτές. Το σπίτι ζεστό, το φως από τα λαμπάκια του δέντρου να ζεσταίνει το χώρο, στην τραπεζαρία στολισμένες πιατέλες με μελομακάρονα και κουραμπιέδες, παντού σε όλο το σπίτι στολίδια χριστουγεννιάτικα, αη βασίληδες, ελαφάκια, παντού κόκκινο και χρυσό. Ο μπαμπάς στην πόρτα να με πάρει μια σφιχτή αγκαλιά και με τη σειρά η μαμά και η αδερφή μου. Στη συνέχεια βρισκόμαστε με το αγόρι μου και κάνουμε βόλτες στη στολισμένη Αθήνα με το αυτοκίνητο. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι αστεράκια και λαμπάκια φωτεινά. Πρώτα η Βασ.Σοφίας μετά το Σύνταγμα με τα τσολιαδάκια παντού φωτάκια. Όλα είναι τόσο μαγικά και η καρδιά μου τόσο γεμάτη. Αυτή η εικόνα είναι που νοσταλγώ από τις γιορτές των Χριστουγέννων. Αυτό ήταν το πνεύμα των γιορτών για εμένα.
Είναι όμορφες αυτές οι μέρες ειδικά αν έχεις παιδιά χαίρεσαι μαζί τους και εσύ, γίνεσαι και εσύ παιδί, στολίζεις το σπίτι, φτιάχνεις γλυκά, φτιάχνεις αναμνήσεις για να έχουν στο μέλλον, αλλά πάντα έχεις μια μελαγχολία γιατί τίποτα δεν είναι όπως τότε. Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι οι άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπάνε, δεν είναι ούτε τα δώρα, ούτε οι διακοπές σε χριστουγεννιάτικους προορισμούς. Τα Χριστούγεννα και η πρωτοχρονιά είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες και αν τις δεις έτσι σου έρχεται καλύτερα με το πέρασμά τους. Το μήνυμα των γιορτών είναι η αγάπη, είναι η οικογένεια που έχουμε δίπλα μας, οι άνθρωποι μας.
Αν έχετε όλους τους αγαπημένους σας κοντά σας να μη ζητάτε τίποτε άλλο και να μη γκρινιάζετε για τίποτα από όσα δεν έχετε γιατί πραγματικά τίποτα δεν αξίζει όσο αυτό.

Καλές γιορτές σε όλους.
Υ.Γ: Για τους αγαπημένους μας που δε θα είναι μαζί μας.