16/08/13
Ήταν μεσημεράκι και είχαμε πάει για το καθιερωμένο καφεδάκι μετά το φαγητό. Από μέρες μου έιχε σφηνωθεί η ιδέα ότι θα φτιάξω ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο. Βρήκα το θέμα, άλλαζα τα χρώματα, τις γραμματοσειρές και τέλος έψαξα όνομα. Επειδή μου αρέσει οτιδήποτε πουά και συχνά η αδερφή μου με φώναζε polka dots lady έτσι καθιερώθηκε και το όνομα.
Καθώς κοίταζα τη θάλασσα, έγραφα παράλληλα την πρώτη μου ανάρτηση στο μικρό μου ημερολόγιο. Λίγες γραμμές ώστε να σας καλωσορίσω, να κάνω τις συστάσεις. Ποια είμαι, πώς βρέθηκα, εδώ γιατί βρέθηκα εδώ. Ακόμα θυμάμαι πόσο είχα δυσκολευτεί να επιλέξω αυτές τις λέξεις που τελικά επέλεξα. Συχνά γυρνάω πίσω σε εκείνην την πρώτη ανάρτηση νιώθοντας μια γλυκιά γεύση από τις στιγμές εκείνες.
Σημειώνω και γράφω, κυκλοφορώ με σημειωματάρια και γράφω σκέψεις και ιδέες. Γράφω όταν κάτι με κάνει ευτυχισμένη, όταν θέλω να θυμάμαι κάτι για πάντα, όταν θέλω να μοιραστώ μια ιδέα, μια συνταγή, μια στιγμή. Θέλω να σώσω τη στιγμή! θέλω σε αυτές τις γραμμές να αφήσω κάτι πίσω μου. Θέλω να έρθουν έδώ τα παιδιά μου μια μέρα να δουν τι σκεφτόμουν. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα ξαναγράψω όταν νιώθω θυμό, όπως συνέβη σε μια δυο περιπτώσεις γιατί δε μου άρεσε το αποτέλεσμα. Έχω υποσχεθεί ότι δε θα γράφω για να γραφω κάθε μέρα ή όποτε ορίζει το "πρόγραμμα" αλλά όταν θα έχω κάτι να πώ.
Δε θεωρώ τον εαυτό μου μπλογκερ, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, ούτε κάνω εύκολα φιλίες. Έχω όμως γνωρίσει κάποιους ανθρώπους εδώ μέσα που εκτιμώ πολύ και χαίρομαι που τους γνωρίζω από τα γραφόμενα τους. Ακόμα περισσότερο χαίρομαι όταν αυτό που έχω γράψει δημιουργεί σε κάποιον άλλον άνθρωπο οποιοδήποτε συναίσθημα ώστε να μου αφήσει ένα σχόλιο ή μια ιδέα για το πώς βλέπει εκείνος το θέμα που έχω αναλύσει παραπάνω.
Γυρνώ πίσω και κοιτώ αυτά τα τριά χρόνια και γελώ. Είναι τα χρόνια που μεγαλώνω τα παιδιά μου και παράλληλα γράφω που και που. Που κάθε ανάρτηση την έχω συνδέσει με κάποια συγκεκριμένη περίοδο στη ζωή μου. Γελώ για τις φορές που μαγειρεύω και στήνω πιάτα και θέλω να βγάλω την πιο τέλεια φωτογραφία και να την μοιραστώ μαζί σας αλλά τελικά δεν μπορούν να κρατηθούν και βγαίνει δαγκωμένο το μοντέλο φωτογράφησης!
για όταν γράφω κάτι βράδυα που έχουν όλοι κοιμηθεί... ή κάτι μεσημεράκια που πάλι γράφω ενώ θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο.
Χαίρομαι που υπάρχει αυτή η μικρή γωνίτσα στο διαδίκτυο και έχει τη δική μου σφραγίδα. Χαίρομαι όταν έχω μπροστά μου τη λευκή σελίδα και της δίνω ζωή με τις δικές μου λέξεις.
Φέτος είναι η πρώτη φορά που γιορτάζω τα γενέθλια αυτά!
Χρόνια σου πολλά λοιπόν αγαπητό μπλόγκ!
Ήταν μεσημεράκι και είχαμε πάει για το καθιερωμένο καφεδάκι μετά το φαγητό. Από μέρες μου έιχε σφηνωθεί η ιδέα ότι θα φτιάξω ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο. Βρήκα το θέμα, άλλαζα τα χρώματα, τις γραμματοσειρές και τέλος έψαξα όνομα. Επειδή μου αρέσει οτιδήποτε πουά και συχνά η αδερφή μου με φώναζε polka dots lady έτσι καθιερώθηκε και το όνομα.
Καθώς κοίταζα τη θάλασσα, έγραφα παράλληλα την πρώτη μου ανάρτηση στο μικρό μου ημερολόγιο. Λίγες γραμμές ώστε να σας καλωσορίσω, να κάνω τις συστάσεις. Ποια είμαι, πώς βρέθηκα, εδώ γιατί βρέθηκα εδώ. Ακόμα θυμάμαι πόσο είχα δυσκολευτεί να επιλέξω αυτές τις λέξεις που τελικά επέλεξα. Συχνά γυρνάω πίσω σε εκείνην την πρώτη ανάρτηση νιώθοντας μια γλυκιά γεύση από τις στιγμές εκείνες.
Σημειώνω και γράφω, κυκλοφορώ με σημειωματάρια και γράφω σκέψεις και ιδέες. Γράφω όταν κάτι με κάνει ευτυχισμένη, όταν θέλω να θυμάμαι κάτι για πάντα, όταν θέλω να μοιραστώ μια ιδέα, μια συνταγή, μια στιγμή. Θέλω να σώσω τη στιγμή! θέλω σε αυτές τις γραμμές να αφήσω κάτι πίσω μου. Θέλω να έρθουν έδώ τα παιδιά μου μια μέρα να δουν τι σκεφτόμουν. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα ξαναγράψω όταν νιώθω θυμό, όπως συνέβη σε μια δυο περιπτώσεις γιατί δε μου άρεσε το αποτέλεσμα. Έχω υποσχεθεί ότι δε θα γράφω για να γραφω κάθε μέρα ή όποτε ορίζει το "πρόγραμμα" αλλά όταν θα έχω κάτι να πώ.
Δε θεωρώ τον εαυτό μου μπλογκερ, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, ούτε κάνω εύκολα φιλίες. Έχω όμως γνωρίσει κάποιους ανθρώπους εδώ μέσα που εκτιμώ πολύ και χαίρομαι που τους γνωρίζω από τα γραφόμενα τους. Ακόμα περισσότερο χαίρομαι όταν αυτό που έχω γράψει δημιουργεί σε κάποιον άλλον άνθρωπο οποιοδήποτε συναίσθημα ώστε να μου αφήσει ένα σχόλιο ή μια ιδέα για το πώς βλέπει εκείνος το θέμα που έχω αναλύσει παραπάνω.
Γυρνώ πίσω και κοιτώ αυτά τα τριά χρόνια και γελώ. Είναι τα χρόνια που μεγαλώνω τα παιδιά μου και παράλληλα γράφω που και που. Που κάθε ανάρτηση την έχω συνδέσει με κάποια συγκεκριμένη περίοδο στη ζωή μου. Γελώ για τις φορές που μαγειρεύω και στήνω πιάτα και θέλω να βγάλω την πιο τέλεια φωτογραφία και να την μοιραστώ μαζί σας αλλά τελικά δεν μπορούν να κρατηθούν και βγαίνει δαγκωμένο το μοντέλο φωτογράφησης!
για όταν γράφω κάτι βράδυα που έχουν όλοι κοιμηθεί... ή κάτι μεσημεράκια που πάλι γράφω ενώ θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο.
Χαίρομαι που υπάρχει αυτή η μικρή γωνίτσα στο διαδίκτυο και έχει τη δική μου σφραγίδα. Χαίρομαι όταν έχω μπροστά μου τη λευκή σελίδα και της δίνω ζωή με τις δικές μου λέξεις.
Φέτος είναι η πρώτη φορά που γιορτάζω τα γενέθλια αυτά!
Χρόνια σου πολλά λοιπόν αγαπητό μπλόγκ!
Χρόνια πολλά polka dots blog! Και εμείς χαιρόμαστε πολύ που γράφεις, όπως γράφεις, ότι γράφεις και μας κρατάς παρέα! Εύχομαι σε πολλά πολλά ακόμα χρόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πόσο γλυκός άνθρωπος είσαι! Σε ευχαριστούμε πολύ πολύ για τις όμορφες ευχές σου!!
ΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ,στη δημιουργό αυτου του μπλογκ!Να χαίρεσαι και να σε χαίρεται η υπέροχη οικογένεια σου!Σε ευχαριστώ πολυ που πραγματικά με χαλαρωνεις, με ταξιδεύεις ..με ξεκουράζεις με τις όμορφες αναρτησεις σου!Μου λειπείς πολυ!Σας στέλνω τα φιλιά μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ:Ανυπομονώ για ενα φθινοπωρινο καφεδάκι με το καρέ..:)
Ματίνα σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και που με θυμήθηκες! Πραγματικά χαίρομαι που νιώθεις όλα αυτά τα συναισθήματα διαβάζοντας τα γραφόμενα μου και το εκφράζεις με τοσο ευγενικό τρόπο. Να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΟπωσδήποτε καφεδάκι για επανασύνδεση του καρέ. Φιλιά πολλά ;)