5+1 πράγματα που αγαπώ στο πατρικό μου

μια πρόσκληση

Καλημέρα αγαπημένοι μου και καλή εβδομάδα!
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες που έλαβα μια blogo-πρόσκληση, από την αγαπημένη μου Μαρία από το shabby mommy.Μια αλυσίδα που ξεκίνησε η Εύη από το mamas n papas και συνέχισαν και άλλες αγαπημένες μπλόγκερ. Το θέμα τόσο αγαπημένο και τόσο ευαίσθητο. Δε θα σου δείξω φωτογραφίες, θα προσπαθήσω να σου τα περιγράψω με λέξεις. Και άλλοτε είχα ξαναμιλήσει ακροθιγώς για αυτό το θέμα και τότε όμως ένιωθα το ίδιο ακριβώς συναίσθημα, όπως τώρα, όπως όλες αυτές τις μέρες που προσπαθώ να στρωθώ κάτω και να γράψω για το αγαπημένο μου πατρικό σπίτι.

Via pinterest

1.Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν λέω πατρικό σπίτι είναι ένα κύμα ζεστασίας. Είναι φροντίδα, νοιάξιμο, αγάπη. Είναι οι άνθρωποι που το συνθέτουν και συνέθεταν, οι τρεις πιο αγαπημένοι μου άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο μαζί με τους άλλους τρεις, τους δικούς μου ανθρώπους της οικογένειας που έφτιαξα. 

2. Το παιδικό μας δωμάτιο. Τα δυο κρεβατάκια δίπλα-δίπλα, το γραφείο, οι αφίσες του Λεονάρντο Ντι Κάπριο και του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Το βραδινό κουβεντολόι με την αδερφή μου, η κοινή μας ντουλάπα- πόσο μου έχει λείψει η ντουλάπα μας (και το κουβεντολόι). Αργότερα, ένα μικρό αυτοσχέδιο μπουντουάρ, με τις κολόνιες και τη διάφανη μάσκαρα από το body shop.

3.Το σπίτι αυτό ήταν πάντα γεμάτο. Φίλοι, κουμπάροι, θείοι. Τραπεζώματα, στρωματσάδες, γέλια και χαρές, παιχνίδια. Σε γιορτές κυρίως ήταν γεμάτο. Δε θυμάμαι ούτε μια φορά να είναι κλειστό ή να έχουμε πάει εμείς αλλού. Η μαμά είχε πάντα προετοιμάσει για να τρατάρει το κάτι τις αν έρθει κάποιος χωρίς προειδοποίηση, αλλά και να μην είχε σκάρωνε στο άψε σβήσε μια πιτούλα.

4.Η κουζίνα ήταν το σημείο συνάντησης, τα μεσημέρια μετά τη δουλειά ή το σχολείο παλιότερα. Εκεί μαζευόμασταν, μιλούσαμε, τρώγαμε, γελάγαμε. Ο σεφ του σπιτιού ήταν η μαμά μου, όμως θυμάμαι και κάτι ωραία βράδια που ο μπαμπάς ανακατευόταν με τα τηγάνια και τις κατσαρόλες και έφτιαχνε πραγματικά αριστουργήματα. Ήταν εξαίρετος μάγειρας. Το κάθε πιάτο το στόλιζε τόσο όμορφα. ΄Ηταν πραγματικά υπέροχο θέαμα να τον βλέπω να μαγειρεύει, με μια πετσέτα στον ώμο, σφύριζε συνήθως κάποιο χαρούμενο σκοπό  καθώς ανακάτευε τις κατσαρόλες του.
5.Επίσης αγαπούσα πολύ το μπαλκόνι μας και ανυπομονούσα να έρθει ο Μάης για να βγαίνουμε δειλά δειλά τα μεσημέρια και τα βράδια και να καθόμαστε εκεί. Μου άρεσε να βγαίνω και να βλέπω πέρα μακριά μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου. Κάπου κάπου έβλεπα πράσινο, πάρκα.  Τα ρουθούνια μου έχουν πλημμυρίσει από την μεθυστική μυρωδιά του νυχτολούλουδου, που όπου και αν βρίσκομαι μόλις το μυρίσω, αισθάνομαι ότι επιστρέφω πάλι εκεί στο σπίτι των παιδικών μου χρόνων.
+1.Αγαπούσα πολύ τον μεσημεριανό ύπνο στην κρεβατοκάμαρα των γονιών μου, ακόμα και σήμερα μου αρέσει να ξαπλώνω εκεί. Όμορφος και ξεκούραστος ύπνος με μια μικρή γεύση από παιδική ηλικία.
Πατρικό σπίτι για εμένα σημαίνει, επιστροφή για λίγο στην παιδική ηλικία μου, στην ανεμελιά. Στο πατρικό σπίτι δε χρειάζεται να είμαι στην τσίτα, αγχωμένη. Είναι ένα μικρό διάλειμμα από όλα και ας έχω φτάσει 35 χρονών...

Δεν ξέρω αν κατάφερα να σας δείξω το πατρικό μου σπίτι, δεν ξέρω έχω την αίσθηση ότι ξέφυγα λίγο από το θέμα...προσπάθησα πάντως.

Καλώ λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου τις αγαπημένες  μου greek-kiwi από το greek-kiwi , Κατερίνα από το sundaysprojects , Αντωνία από το crazytourists.
Σε ευχαριστώ Μαρία μου για την πρόσκληση, ήθελα πολύ να γράψω για το πατρικό μου σπίτι, το απόλαυσα πολύ!