Αγαπημένοι μου,
επιστρέφω σήμερα με ένα θέμα που με ρωτάτε συνεχώς. Λεπτομέρειες για την εμπειρία μου από το γυμναστήριο. Επειδή δεν ήξερα πού ακριβώς θα θέλατε να δώσω βάση, αποφάσισα να σας μιλήσω για τις μεγάλες αλλαγές που είδα στο σώμα μου και γενικά στην καθημερινότητά μου.
Κάπου είχα ακούσει ότι το εικοσιτετράωρό μας πρέπει να ξεκινά με εικοσιτρείς ώρες! Η μια πρέπει να αφιερώνεται στη γυμναστική! Πόσο σπουδαίο πράγματι.
 |
| via Pinterest |
Σαν πρόλογο θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι από μικρή δεν αγαπούσα την άσκηση, δεν είχα αγαπημένο σπορ, γενικά δεν τα είχαμε καλά η γυμναστική και εγώ. Ήμουν πάντα τσουπουτό παιδί και από τα 18 και μετά με θυμάμαι να κάνω διάφορες διατροφές ώστε να χάσω τα κιλά που με βαραίνουν, συνήθως μέχρι δέκα ήταν αυτά που ήθελα να απαλλαγώ, να τα χάνω σε τρεις μήνες και σε κανα εξάμηνο να επιστρέφουν όλα πάλι πίσω.
Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει το καλό φαγητό, μου αρέσει πάρα πολύ να μαγειρεύω και να δοκιμάζω νέα πράγματα, οπότε μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσέξω με την διατροφή μου. Η τελευταία λύση που σκαρφίστηκα ήταν να αρχίσω γυμναστική, εντατικά ώστε να μπορώ να τσιμπάω όταν θέλω το κάτι τις μου χωρίς να έχω πολλές τύψεις, με την προοπτική φυσικά να χάσω πρώτα τα παραπάνω κιλά.
Όταν γράφτηκα στο γυμναστήριο, η πρώτη που δουλειά που έκανε ο γυμναστής- προπονητής μαζί μου ήταν να με ζυγίσει, να με μετρήσει και να με ρωτήσει το στόχο μου. Ο στόχος μου δεν είναι να είμαι συγκεκριμένο νούμερο, αλλά να είμαι όπως ήμουν σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου στο πρόσφατο παρελθόν και να έχω ένα σφιχτό και υγιές κορμί. Αυτό ήταν το συμβόλαιο που έκανα με τον εαυτό μου. Κάθε μήνα βλέπουμε μαζί πώς έχει λειτουργήσει τον προηγούμενο μήνα. Τι αλλάζουμε, τι κρατάμε και προχωράμε. Και περνώ στις αλλαγές που είδα αυτό το τετράμηνο.
- Το πρόγραμμά μου περιλαμβάνει γυμναστική πέντε φορές την εβδομάδα. Μέχρι στιγμής έχω κάνει μόνο μια κοπάνα. Λέγοντας γυμναστική εννοώ, ενδυνάμωση ή πιλάτες ή κρος φιτ και αερόβια άσκηση, είτε ελλειπτικό μηχάνημα είτε διάδρομο για τουλάχιστον μια ώρα. Παλιότερα βαριόμουνα τόσο πολύ το διάδρομο. Ένιωθα σαν το γαϊδουράκι με το καρότο στην κυριολεξία και το θεωρούσα μεγάλη αγγαρεία. Τώρα πια είτε θα διαβάσω ένα βιβλίο, είτε θα δω κάποιο από εκείνα τα βίντεο που μου δίνουν έμπνευση στο γιουτιουμπ, είτε θα μιλήσω με κάποιον άλλο στο γυμναστήριο. Δεν έχω να χάσω τίποτα παρά μόνο κιλά και λίπος.
- Δεν αποζητώ πια σαν τρελή τον πρώτο πρωινό καφέ. Πίνω
δύο σχεδόν πάντα ένα ποτήρι νερό και κάνω την άσκησή μου νηστική. Αφού τελειώσω το πρόγραμμά μου, πίνω το πρώτο καφεδάκι με το πρωινό μου & ναι αν με ρωτάς, δεν έχω σκοτώσει ακόμα κανέναν και ναι μιλάω σε όλους κανονικά.
- Σταμάτησα να ζυγίζομαι κάθε μέρα. Γενικά πια δε με νοιάζουν τόσο τα κιλά. Αισθάνομαι ότι φεύγουν πόντοι και αυτό το νιώθω στα ρούχα μου και το βλέπω στο σώμα μου. Δεν χρειάζεται καμία ζυγαριά να μου επιβεβαιώσει ένα νούμερο. Δεν θέλω να στεναχωριέμαι ή να αγχώνομαι με νούμερα.
- Δεν ξαναήπια γάλα αγελάδας. Κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν το ιδανικό βραδινό, δυο φορές την εβδομάδα, ειδικά όταν έκανα διατροφή συνήθιζα να τρώω γάλα με γκρανόλα ή δημητριακά και το είχα κάτι σαν το γλυκό της ημέρας. Τώρα με αηδιάζει και μόνο η εικόνα του. Ευτυχώς πάει και αυτό.
- Έβαλα στη ζωή μου σύνθετα γεύματα, αν λέγεται έτσι, συνδυασμούς πρωτεΐνης, υδατάνθρακα και καλών λιπαρών. Χορταίνω πιο εύκολα και μου αρέσουν πολύ τα γεύματα αυτά. Δεν τρώω δηλαδή συνεχώς πρωτεΐνη- πρασινάδα, πράγμα που έκανα τις προηγούμενες φορές στις διατροφές μου και ήταν ένας λόγος που βαριόμουνα τα γεύματα μου.
- Μπήκε στη ζωή μου το αβοκάντο. Το συνδυάζω με αυγό, σε διάφορες σαλάτες, ακόμα και στα γλυκά. Το έχω λατρέψει και απορώ γιατί το είχα πάρει με τόσο στραβό μάτι. Προσοχή όταν το αγοράζετε να διαλέγετε εκείνα που έχουν ωριμάσει γιατί αν όχι μπορεί να μην σας αρέσει.
- Πια προτιμώ τα μαύρα ζυμαρικά! Και μου αρέσουν πολύ!
Δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί που έχω υπογράψει στο συμβόλαιο με τον εαυτό μου.Είναι φορές μάλιστα που με πιάνει μια τρέλα και θέλω να φάω ότι υπάρχει στο σπίτι, συνήθως κρατιέμαι, άλλοτε πάλι όχι. Προσπαθώ όταν ξεφεύγω να μην νιώθω τύψεις, είναι ανθρώπινο να ξεφύγεις.
Χαίρομαι πάρα πολύ που μπήκε η άσκηση στη ζωή μου, έστω και σε αυτήν την ηλικία. Χαίρομαι που βάζω δύσκολα στον εαυτό μου και εκείνος ανταποκρίνεται και μου απαντάει ότι μπορεί! Και ναι μπορούμε να κάνουμε ό,τι βάλει ο νους μας αρκεί να το θέλουμε. Χαίρομαι που πια κάνω ασκήσεις δύσκολες που όταν πήγα το Μάη, μπορούσα να κρατήσω ελάχιστα δευτερόλεπτα και τώρα πια αντέχω λεπτά.
Όταν πάω στο γυμναστήριο πάω τρέχοντας και όταν φεύγω πηγαίνω πετώντας.
Αν γραφτείς τώρα στο γυμναστήριο και ξεκινήσεις άσκηση, το ξέρεις θα πιαστείς. Είναι το μόνο σίγουρο. Εγώ δεν μπορούσα ούτε σκαλιά να ανέβω, ούτε να κάτσω, ούτε να οδηγήσω ούτε να κάνω καμία κίνηση, ήμουν τόσο αγύμναστη και είχαν πιαστεί χωρίς υπερβολή σχεδόν όλοι οι βασικοί μύες του σώματός μου. Αυτό που έκανα διαφορετικό σε σχέση με τις άλλες φορές που ενώ πιανόμουν δεν ξαναπήγαινα γυμναστήριο αν δεν ξεπιαστώ, είναι ότι αυτή τη φορά πήγα πιασμένη για άσκηση και νομίζω ότι αυτό με βοήθησε να ξεπιαστώ πιο γρήγορα. Είναι μια φάση που περνάμε στην αρχή αλλά μετά αν κρατήσεις συνέπεια στην άσκησή σου, δε θα σε ξαναδυσκολέψει.
Σε όλους εσάς που με ρωτήσατε για το θέμα αυτό, αν δε σας κάλυψαν οι απαντήσεις μου, μπορείτε να γράψετε την ερώτησή σας από κάτω ώστε να βοηθήσω.
Καλή επιτυχία σε όλους όσους αρχίσουν άσκηση. Είναι η πιο σπουδαία επένδυση που θα κάνουν στο σώμα τους και στη ζωή τους συνολικά.
Φιλιά πολλά!
