Πώς να πεις όχι όταν έχεις μάθει να είσαι πάντα το καλό παιδί

Δεν μπορώ να πω όχι. Και θα μου πεις: «Δηλαδή αν πεις όχι τι θα γίνει»; Έχεις δίκιο είναι πάρα πολύ δύσκολο να πει όχι ένας άνθρωπος που έχει μάθει σε όλη του τη ζωή να έχει τον τίτλο του καλού παιδιού. Να είναι φυλακισμένος πίσω από την εικόνα ενός αγγελικά πλασμένου πλάσματος όταν στην πραγματικότητα μάλλον δεν είναι.

Αποφυγή των συγκρούσεων

Γιατί είναι εντελώς διαφορετικό να μην σε νοιάζει, να είσαι όντως το καλό παιδί που δεν έχει κανένα πρόβλημα και καμία προτίμηση και απλά ρέει όπως πάει ο ποταμός και όχι αντίθετά του. Είναι διαφορετικό το να θες να πεις όχι και να μην μπορείς να το πεις γιατί θα χάσεις τον τίτλο που οι άλλοι σου έχουν βάλει καμιά φορά προσπαθώντας να σε χειραγωγήσουν.

Ξέρεις αν μου λες από το πρωί μέχρι το βράδυ: «Ποιο καλό παιδί θα μου φέρει αυτό, θα μου κάνει αυτό, θα μου κάνει το άλλο», «Και τι καλό παιδί που είσαι», «και το παιδάκι μου κανένα πρόβλημα δεν μου έχει δημιουργήσει», πώς τελικά να γλιτώσεις από αυτήν την εικόνα που σε έχουν φυλακίσει. 

3 Ιδέες για κολατσιό για το σχολείο εκτός από τοστ

3 Ιδέες για κολατσιό εκτός από τοστ. Εκτός ότι όλοι το βαριούνται το τοστ, η αλήθεια είναι ότι διάβασα μια έρευνα που καθόλου δεν μου άρεσε και αποφάσισα να φτιάχνω μόνη μου κάτι για να δίνω στα παιδιά μαζί για το σχολείο.

3 Ιδέες για κολατσιό εκτός από τοστ

• Την Κυριακή ξεκίνησα αυτήν την ιδέα με μια συνταγή από το βιβλίο του Άκη Πετρετζίκη (Το απόλυτο βιβλίο για τη νηστεία). Η συνταγή που έκανα ήταν ένα vegan σοκολατένιο κέικ που τίποτα δεν του έλειπε σε σχέση με τα κλασικά κέικ που είναι γεμάτα αυγά, γάλατα, βούτυρα κλπ. Νερό, κακάο, ηλιέλαιο, χυμός πορτοκαλιού και άλλα αγνά υλικά. Είχε και σοκολατένιο γλάσο! Αμέ!

Ναι, δεν έβγαλα ούτε μια φωτογραφία, ούτε ένα στόρι βρε αδερφέ και να που τώρα έχει μείνει το πολύ μια με δύο φέτες και δεν είναι καθόλου φωτογενείς έτσι μοναχές τους, να τις φωτογραφίσω. 

• Από το ίδιο βιβλίο έχω κάνει κάτι εξαιρετικές μπάρες με φυστικοβούτυρο και κουβερτούρα. Πανεύκολες και πάρα πολύ γευστικές.

• Μηλόπιτα. Έχει συνταγή και για μηλόπιτα την οποία λατρεύω στην κανονική της μορφή αλλά σκέφτομαι αυτό να είναι το γλυκό αυτής της εβδομάδας που θα έρθει. 

Cristina Matos-Albers

Το βιβλίο αυτό ήταν μια έκπληξη για μένα. Γιατί δεν είμαι vegan vegetarian όμως ό,τι συνταγή έχω μαγειρέψει από κει μέσα είτε γλυκιά είτε αλμυρή, με κάνει να σκέφτομαι ότι πραγματικά δεν χάνω τίποτα να το δοκιμάσω. Στην νηστεία που ξεκινά σε λίγες μέρες σκέφτομαι πολύ σοβαρά να κάνω συνταγές από το βιβλίο και όσο αντέξω. 

Δεν ξέρω αν θα αντέξω να το κάνω για πάντα, πάντως το γεγονός ότι έφτιαξα το κέικ μου το σοκολατένιο χωρίς να χρησιμοποιήσω υλικά που έχουν παραχθεί από ζώα, με έκανε να νιώσω χαρά και ότι με κάποιον τρόπο και εγώ έβαλα το λιθαράκι μου να γίνει λίγο καλύτερος αυτός ο κόσμος.

Λατρεύω τα burger και τα αυγά όπως και το τυρί και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ζήσω μια ολόκληρη ζωή χωρίς αυτά, όμως η ιδέα να τα μειώσω δεν με ενοχλεί.

Τι έχει το ψωμάκι ρε παιδιά θα μας τρελάνετε;

Αλλαντικά δεν αγοράζω από το 2017-2918 νομίζω που είχα διαβάσει την έρευνα με τις επεξεργασμένες τροφές. Καθόλου δεν μας λείπουν τα ζαμπόν και οι γαλοπούλες. Μια φορά το χρόνο, άντε δύο μπορεί να μπουν σπίτι μας και αυτό έτσι για την αλλαγή.

Κάπως έτσι έκοψα και το γάλα μαχαίρι, αλλά αυτό το τελευταίο με την έρευνα για το ψωμί του τοστ με ξεπερνά. Ακόμα και το ψωμί του τοστ είναι φουλ επεξεργασμένο. Γενικά οι τροφές που δεν είναι πια επεξεργασμένες είναι ελάχιστες, είναι να τρελαίνεσαι.

Κάπως έτσι φεύγει και το μέχρι πρώτα αθώο τοστ, από το ταπεράκι. Να δούμε τι θα μείνει στο τέλος να τρώμε. 

Υ.Γ: Σου έδωσα τις ιδέες σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι στο internet υπάρχουν πολλές τέτοιες συνταγές και θεωρώ ότι θα βρεις κάποια που θα ταιριάζει στα γούστα σου. Αν είσαι στην ίδια φάση με μένα εννοείται σου προτείνω το βιβλίο του Άκη. Ο Άκης είναι εγγύηση και μην ακούω κάτι δικαιολογίες του τύπου έχει πολλά υλικά, μια φορά τα αγοράζεις κάτι μπαχαρικά και μυρωδικά και τα έχεις στο ντουλάπι σου. Με τον Άκη έμαθα να μαγειρεύω γευστικά και δεν θα άλλαζα με τίποτα την γνώση που έχω σήμερα και όλα αυτά που συνεχίζω και μαθαίνω. Τα βιβλία του είναι ένας θησαυρός, αν δεν θες να δώσεις χρήματα, στο σάιτ έχει τις συνταγές δωρεάν, αν κάνεις καταγράμμα ό,τι λέει θα σου βγει η συνταγή.

Τι είναι το project 50 days challenge; Εκκίνηση 09/02/23-Είσαι μέσα;

Τι είναι το project 50 days challenge; Αν είσαι εδώ από τα παλιά, λογικά θα ξέρεις πόσο πολύ αγαπώ τις προκλήσεις. Και γι'αυτόν τον λόγο φαντάζομαι, συνεχώς μου πετάγονται σχετικά challenges στο feed μου στα social media. Το 75 days hard, που είχα γράψει γι'αυτό στο ipop  πριν λίγο καιρό, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι δεν το έκανα ούτε μια μέρα, γιατί για μένα ήταν πολύ σκληρό. Ωστόσο το Project 50 ημερών μου φαίνεται πιο βατό και δεσμεύομαι να το ξεκινήσω αύριο (09/02/23-30/03/2023).

                           

 Τι είναι το project 50 days challenge

Το project των 50 ημερών είναι ένα καθημερινό challenge που διαρκεί 50 ημέρες και έχει σκοπό να σε δυναμώσει στους 4 βασικούς πυλώνες της ζωής σου, τον νοητικό, τον σωματικό, τον συναισθηματικό και τον επαγγελματικό. 

Διαβάζοντας πίσω από τους κανόνες που έχει, μπορώ να δω τι μπορεί να φέρει η συνέπεια και η δουλειά που θα κάνεις. Ο χρόνος, η ενέργεια και η συνέπεια με την οποία θα εργαστείς, θα σου δώσει αποτελέσματα. Αποτελέσματα που ίσως τώρα δεν τα γνωρίζεις αλλά σίγουρα θα είναι διαφορετικά από αυτά που έχεις σήμερα.

Κανένα challenge δεν δίνει τα ίδια αποτελέσματα σε όλους τους ανθρώπους. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και αν κάνουν την ίδια πρόκληση διαφορετικοί άνθρωποι, δεν εγγυάται κανείς ότι θα πάρουν το ίδιο πράγμα πίσω. 

Πώς να σταματήσω τον φόβο της επίκρισης και τελικά γιατί δεν πρέπει να ασχολούμαστε με το τι θα πουν οι άλλοι

Ο φόβος της επίκρισης είναι ένας υπαρκτός φόβος που μπορεί να ακινητοποιήσει τον άνθρωπο. Πόσες φορές είδες τον εαυτό σου εγκλωβισμένο μέσα σε επιλογές που μπορεί να μην σε κάλυπταν 100% απλώς και μόνο φοβούμενος για το τι θα πει ο άλλος αν κάνεις την χ κίνηση. Φοβόμαστε να εκτεθούμε, φοβόμαστε να είμαστε ο εαυτός μας, φοβόμαστε να πάρουμε ρίσκα, μήπως ο άλλος μας κρίνει. Η απάντηση που λέω πολύ συχνά όταν φοβάμαι την γνώμη του άλλου είναι ε και; 

Ο φόβος της επίκρισης

Πώς θα καταλάβω ότι κάτι το θέλω εγώ πραγματικά και όχι ότι είναι η επιλογή που είναι αρεστή από τους άλλους; Ο άνθρωπος που δεν φοβάται το τι θα πει ο άλλος είναι αυτός που προχωράει παρακάτω χωρίς να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του  τη φωνή της μάνας του, του εργοδότη του, του συντρόφου του. Φυσικά καλό είναι να λαμβάνεις κάποια πράγματα υπόψιν, αλλά όλα αυτά μέχρι ενός βαθμού. 

Όταν φοβόμουν

Έχω υπάρξει στο παρελθόν ένας άνθρωπος που με έχει νοιάξει πολύ τι θα πουν οι άλλοι. Με ένοιαζε η κριτική, με ένοιαζε να πιστεύουν ότι είμαι το καλό παιδί, με ένοιαζε τι ο κόσμος για μένα. Μέχρι που μια μέρα, είπα ίσα με δω. Τόσο απλά. Σκέφτομαι ότι την εφηβεία δεν την πέρασα όταν έπρεπε, αλλά πολύ μεγάλη και αυτό ήταν ένα σοκ για τους ανθρώπους που ήταν γύρω μου. 

Κάποτε όμως πρέπει να αντιδράσεις με αυτά που δεν συμφωνείς. Έχω υπάρξει σε αίθουσες ο άνθρωπος που δεν σήκωνε το χέρι να ρωτήσει, δεν σήκωνα χέρι να εκφράσω την άποψή μου, γιατί πίστευα ότι κανείς δεν ήθελε να μάθει τι θέλω να πω, ή ότι αυτό που είχα να πω δεν είχε αξία. 

Είναι μεγάλο στοίχημα το να καταφέρεις κάποια μέρα να καταλάβεις την αξία σου. Να καταλάβεις τι αξίζεις. Γιατί όλοι μας έχουμε αξία και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. 

«There is no place like home»! Polka dots lady is back

Ξαναγύρισα πίσω στο blog μου. Και να που γύρισα έστω και αργά, δειλά δειλά...Το ημερολόγιο έγραφε 28 Ιανουαρίου 2022 όταν ανέβηκε το τελευταίο άρθρο σε αυτό εδώ το blog. Με έβλεπες ίσως στο Instagram που ανέβαζα τα stories μου, στο ipop που ανέβαζα τα άρθρα μου κάθε μέρα, σε κανένα βιντεάκι στο youtube. Ναι, δεν λέγεται συνέπεια αυτό παιδιά και το ξέρω. Μην πυροβολείτε τον πιανίστα. Πόσα κομμάτια να κοπώ τέλος πάντων; 

Ξαναγύρισα πίσω στο blog μου

Δεν ζητώ να είσαι εδώ μετά από τέτοια απουσία, σίγουρα κάποιοι φύγατε, άλλοι νέοι ήρθατε κατά τύχη, αλήθεια έβλεπα στα στατιστικά μου συχνά να με έχει πετάξει το Google σε πράγματα που αναζητούσατε και χαιρόμουν. Από τη μία γιατί το seo δούλεψε χωρίς να έχω καν διδαχτεί τι κάνω και γιατί το κάνω και αφετέρου γιατί όντως αυτά που έγραφα κάποτε, φάνηκαν χρήσιμα σε κάποιον άλλον άνθρωπο και  έδωσαν μια απάντηση στο πρόβλημά του.

Πώς γυρνάω; Το σκέφτηκα. Να αλλάξω όνομα, να αλλάξω μορφή, να αγοράσω ένα wordpress και να φτιάξω από την αρχή το blog να δουλέψω στην εμφάνιση, να δουλέψω γενικά. Όμως να σου πω τι κατάλαβα; Όλα αυτά δεν έχουν κανέναν ρόλο. Η ουσία είναι η μόνη που με ενδιαφέρει και γι'αυτό γυρνάω εδώ με την μορφή που βλέπεις σήμερα. 

Ναι μεν blogging, αλλά

H εξέλιξη του blogging

 Πώς ξεκίνησε όλο αυτό

Ήταν Αύγουστος του 2013 όταν πάτησα για πρώτη φορά το κουμπί της δημοσίευσης και μπήκε το blogging στη ζωή μου. «Το καλωσόρισμα της κυρίας με τα πουά» ήταν η πρώτη ανάρτηση που έγραψα. Το πάτησα και δεν ήξερα τι ακριβώς θα φέρει στο δρόμο μου. Δεν ξέρω καν με ποια αφορμή ξεκίνησε όλο αυτό. Δεν είχα ούτε διασυνδέσεις, ούτε γνωριμίες στο χώρο, ούτε διάβαζα ελληνικά Blogs. Είχα όμως δυό τρεις αγαπημένες από την Αμερική που μου άρεσαν πολύ και μου έδιναν έμπνευση.

Για να γράψω εκείνες τις δύο παραγράφους, νομίζω πέρασε πάνω από μια ώρα, έσβηνα και ξανάγραφα και τίποτα δε μου άρεσε. Είναι ένα απολογητικό κείμενο που μοιάζει να ζητάω την άδεια να πάρω και εγώ λίγο χώρο στην απεραντοσύνη του κυβερνοχώρου. Δεν είμαι πετυχημένη blogger αν εννοείς επιτυχία το να βγάζω λεφτά από αυτό. Όχι! Αλλά θεωρώ επιτυχία ότι όσοι πέρασαν από εδώ διάβασαν τις αλήθειες μου.