Μοιρασιά αγάπης-49/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

σου έχω πει και άλλες φορές για το πόσο αγαπώ το ίνσταγκραμ. Μου αρέσει για την έμπνευση που σου δίνει και για το σόσιαλ του θέματος. Μου αρέσει γιατί γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους, που γενικά δεν είμαι πολύ υπέρ των γνωριμιών αυτών μέσω του ίντερνετ. Μάλιστα όπου τα έβλεπα αυτά έλεγα δηλαδή φίλους και ανθρώπους δεν έχουν στην αληθινή ζωή και ξεμυαλίζονται έτσι με τον κάθε ένα;

Γιατί σε νοιάζει τι θα πει ο καθένας-46/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

Για το μικρό μου-45/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

Σήμερα γιορτάσαμε τα  τέταρτα γενέθλιά σου, μικρό μου. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια που ήρθες και άλλαξες την ζωή μου. Από το πρώτο δευτερόλεπτο. Χωρίς ίχνος υπερβολής! Ποτέ δεν ήθελα να κάνω αγόρι, ή έλεγα αν είναι να κάνω παιδιά ήθελα να είναι ίδιου φύλου. Να ζήσουν αυτό το μοναδικό συναίσθημα, την αδελφική αγάπη, όπως το έζησα εγώ με την αδερφή μου. Πολύ σπάνια έχω συναντήσει αγαπημένα αδέρφια διαφορετικού φύλου, ή μάλλον όχι αγαπημένα, αλλά δεμένα, αυτό το μοναδικό δέσιμο που έχουν τα αδέρφια που αγαπιούνται πολύ.

Μια γλυκιά ανάμνηση-42/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

Θυμάσαι τότε που πήγαινα στο νήπιο; Στη αποκριάτικη γιορτή, είχα διαλέξει τη στολή <<Βασίλισσα της Νύχτας>>. Ήταν γαλάζια με λευκά τετραγωνάκια στο ρέλι και είχα πάρει και ένα μεγάλο κωνικό καπέλο μαύρο με ένα μακρύ τούλι να κρέμεται και πολλά γαλάζια αστεράκια πάνω του.

Λίγα από τα πράγματα που δε μ'αρέσουν-41/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

Δε μου αρέσουν πολλά πράγματα. Δεν ξέρω από που να το πιάσω! Θα στα πω αλλά να ξέρεις ότι τυχόν ομοιότητες με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική, το ποστ είναι αποτέλεσμα μυθοπλασίας...

Λίγα από τα πράγματα που μ'αρέσουν 40/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

Πολλά πράγματα μου αρέσουν! Και άλλα τόσα που δε μου αρέσουν, θα σου πω σήμερα για αυτά που μου αρέσουν.

Λίγο από σήμερα 38/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

Μαμά 37/365

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Αύριο είναι η γιορτή της μητέρας. Τα παιδιά μου έχουν φέρει κάρτες ήδη, η Σοφία μου κράτησε μια για έκπληξη, θα μου τη δώσει αύριο είπε. Ο Στέφανος, όταν μου την έδωσε την είχε κρύψει πίσω  από την την πλάτη του και χαμογελούσε! Μου την έδωσε στα πεταχτά και με το ζόρι τον έσφιξα για μια αγκαλιά (αχ αυτά τα αγόρια!)
Την άλλη φορά που η Σοφία δεν είχε σχολείο, πήγαμε μια βόλτα στο Μολ και εκεί είδαμε  ότι το ΗΜ είχε βγάλει σειρά μαμά-κόρη! Ήταν η πρώτη φορά που πήραμε κάτι ίδιο εγώ και η Σοφία. Εκείνη χάρηκε πολύ και ανυπομονεί να τα φορέσουμε μαζί.

Με αγαπάς και ανθίζω-31/365

Αγαπητό ημερολόγιο,

στην εκπαίδευση που κάνω, συχνά μας ρωτά ο εκπαιδευτής, τα παιδιά σου τα αγαπάς; Οι περισσότεροι απαντούν <<εννοείται>> και άλλα σχετικά. Όταν η επόμενη ερώτηση είναι γιατί, η απάντηση δεν είναι τόσο προφανής και θέλει λίγη περισσότερη σκέψη για να απαντηθεί. Όταν τέλος σε επόμενο χρόνο σε συνέχεια της πρώτης ερώτησης λέει:<<τι χρειάζεται να κάνεις για να σε αγαπήσεις;>> τότε είναι που μπαίνω σε σκέψεις. Μας κάνει αυτόν τον συσχετισμό δηλαδή! Τα παιδιά μας τα αγαπάμε ούτως ή άλλως ότι και να γίνει, δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα γι' αυτό. τα αγαπάμε από την πρώτη στιγμή που αντιληφθήκαμε την ύπαρξή τους. Όταν ήταν μια μικρή υποψία, απ' όταν είδαμε τις δυο γραμμές στο τεστ εγκυμοσύνης. Τα αγαπάμε άνευ όρων, χωρίς μέτρα και σταθμά. Τα αγαπάμε με όλη μας την καρδιά.
Τον εαυτό μας λοιπόν γιατί δεν τον αγαπάμε; Ή αν τον αγαπάμε γιατί χρειαζόμαστε προϋποθέσεις γι' αυτό; Γιατί πρέπει να σκεφτόμαστε τόσο πολύ πριν κάνουμε κάθε κίνηση ώστε να είμαστε αρεστοί στους άλλους; Ή γιατί μας νοιάζει τόσο η γνώμη των άλλων. Γιατί δε δεχόμαστε σα δεδομένο ότι δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους. Ότι όπως και να έχει δεν μπορούμε να συμφωνούμε με όλους. Η ζωή μας είναι μια! Είναι δώρο, είναι κάτι μαγικό. Ο καθένας από εμάς είναι ένας και μοναδικός, υπάρχει αυτό το ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό του καθένα που μας κάνει μοναδικούς.
Νομίζω ότι οι άνθρωποι που έχουν αγαπηθεί πολύ είτε από γονείς, είτε από φίλους, είτε από συντρόφους είτε γενικά από τους ανθρώπους που συναντήθηκαν οι δρόμοι τους, αυτοί οι άνθρωποι ίσως και γι' αυτό το λόγο αγαπάνε τους εαυτούς τους χωρίς προϋποθέσεις, λες και όλο αυτό το περίσσευμα αγάπης που έλαβαν, τους είναι αρκετό για να πουν ναι αξίζω να αγαπιέμαι, αξίζω. Έτσι αισθάνομαι. Είναι και εκείνοι που ίσως δεν το ένιωσαν αυτό, ίσως το ψάχνουν, ίσως το κυνηγούν, την αγάπη και την αποδοχή του εαυτού τους στους άλλους. Μα μόλις ξαφνικά μια μικρή χαραμάδα ανοίξει, μόλις μπει λίγο φως μέσα και τους λούζει την καρδιά η αγάπη με το φως της, τότε είναι που ακτινοβολούν σαν το ήλιο. Τότε είναι που ανθίζουν. Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκω. Νομίζω ότι ήμουν πάντα στην πρώτη αλλά δεν το είχα καταλάβει μέχρι που άνοιξε η χαραμάδα και μπήκε όλο το φως μέσα μου. Τότε μόνο είδα όλη την αγάπη που πήρα απ΄ όλες τις πλευρές. Τώρα πια να σου πω με έχω αποδεχτεί, όχι επειδή νιώθω την αγάπη των άλλων, αλλά γιατί ξέρω ποια είμαι, είμαι αυτή που είμαι, κάποια πράγματα μπορώ να τα αλλάξω κάποια πράγματα δε θέλω.
Η αξία του κάθε ανθρώπου, δεν καθορίζεται από το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Δεν καθορίζεται από το αν θα μας το πουν, αν θα μας χαϊδέψουν τα αυτιά. Η αξία μας είναι μια μοναδική και αδιαμφισβήτητη και αυτό δε διαπραγματεύεται.
Μη ζητάς λοιπόν γύρω σου την αποδοχή των άλλων και εσύ και εγώ. Κοίτα μέσα σου, διάβασε μέσα στο μυαλό σου και εκεί θα δεις τις απαντήσεις. Με αγαπάς και ανθίζω. Δεν τον έγραψα τον τίτλο αυτό για κάποιον άλλο αλλά για εμένα. Με αγαπά λοιπόν ο εαυτός μου και όσο με αγαπά, τόσο ανθίζω! Μέχρι να γίνω μια αμυγδαλιά φορτωμένη με λουλούδια, μέχρι που δε θα χρειάζομαι καμία απόδειξη, κανέναν να μου πει τίποτα και θα ξέρω μέσα μου ότι το πέρασμά μου από εδώ δεν πήγε χαμένο, ότι βρήκα το σκοπό μου, ότι αυτό το μοναδικό πλάσμα αξίζει την αγάπη μου χωρίς καμία προϋπόθεση.

Με όλη μου την αγάπη, για εσένα μα και για εμένα

Σε φιλώ

Λαμπρινή

Αγαπητό ημερολόγιο-Γιατί φοβάσαι;-28/365

Γιατί φοβάσαι; Τι είναι αυτό που σε φοβίζει, όρισέ μου τι σημαίνει για εσένα φόβος. Τι φοβάσαι; Φοβάσαι το σεισμό, να μην πέσει το αεροπλάνο, τα ζουζούνια, τα ερπετά, τους ανθρώπους, το θάνατο, τη μοναξιά, Φοβάμαι μήπως μείνω μόνος, φοβάμαι μήπως κάνω λάθος, φοβάμαι τη σκιά μου, φοβάμαι.

Αγαπητό ημερολόγιο:Κυριακή του Πάσχα-24/365

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά σε όλους! Να είμαστε όλοι καλά και να περάσουμε καλά πλάι σε αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν.

Αγαπητό ημερολόγιο:Μεγάλο Σάββατο και άλλα-23/365

Μεγάλο Σάββατο. Είμαι εδώ στην εξοχή, σε ένα αγαπημένο μέρος. Βγαίνω στον κήπο και βλέπω στο βάθος τη θάλασσα, ήρεμη και μπλε να με αγκαλιάζει. Όπου και αν κοιτάξω, θυμάμαι εκείνον. Γύρω παντού πράγματα που έφτιαξε με τα χέρια του. Το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, που έφτιαξε ολομόναχος πρώτο, πριν ακόμα μπουν εδώ θεμέλια για το σπίτι.

Αγαπητό ημερολόγιο:Μεγάλη Παρασκευή-22/365

Όσα χρόνια και αν περάσουν το μυαλό μου όταν μιλάω για το Πάσχα, γυρνάει πίσω στα χρόνια που ήμουν μικρό παιδί και πηγαίναμε στο χωριό. Σου έχω ξαναγράψει για το Πάσχα στο χωριό μου.

Αγαπητό ημερολόγιο-59+1άσχετα για εμένα-μέρος ΙΙ-19/365

Καλημέρα! Πως μου είστε σήμερα; Εγώ είπα να συνεχίσω το 59+1 που άφησα στη μέση

31. Γενικά είμαι ήρεμος άνθρωπος, από μικρή, τις σπάνιες φορές που γίνομαι έξαλλη προσπαθώ να πάρω μια βαθιά ανάσα και να απαντήσω στο ερώτημα:<<αυτό τώρα γιατί με ενόχλησε?>> ξέρεις η απάντηση συνήθως είναι ότι το πρόβλημα είναι δικό μου. Που επιτρέπω σε κάτι να με κάνει έξαλλη. Αν κάποιος μου πει κάτι και με θυμώσει, το πιθανότερο είναι ότι μου πάτησε ευαίσθητη χορδή. Το ότι πιστεύει κάποιος για εμένα κάτι, αυτό  είναι δικό του και όχι δικό μου  δεν με καθορίζει αυτό. Αυτό θέλει παρά πολύ δουλειά για να φτάσεις στο σημείο να μη σε νοιάζει.
32. Με ρωτάει μια φίλη μου αγαπημένη, πως έφτασες σε αυτό το σημείο αυτογνωσίας και η απάντηση είναι, όταν κατάλαβα ότι είμαι αναλώσιμη. Ότι δε θα είναι για πάντα εδώ και καλά θα κάνω να απολαύσω την κάθε στιγμή που έρχεται γιατί δε θα ξαναγυρίσει ποτέ πίσω.
33.Τις προάλλες με ρώτησε κάποιος πως θες να σε θυμούνται όταν φύγεις από εδώ. Συγκινήθηκα παρά πολύ με την ερώτηση αυτή, το σκέφτηκα και απάντησα ως κάποιον που αγάπησε παρά πολύ, τα παιδιά του την οικογένεια του, τα ηλιοβασιλέματα, την άνοιξη. Έχω μια άνοιξη μέσα μου πάντα. Και καμία συννεφιά και βαρυχειμωνιά δεν μπορεί να μου την πάρει.
34. Αγαπημένη ταινία όλων των εποχών Αμελί (και μετά υπόθεση Τομας κραουν)
35. Αγαπημένος προορισμός που πήγα, Νέα Υόρκη
36. Αγαπημένος προορισμός που θέλω να επισκεφτώ Ιαπωνία
37. Αγαπημένος καφές φρεντο εσπρέσο σκέτο παρακαλώ
38. Αγαπημένο ποτό. Ένα ποτήρι Μαλαγουζιά ή ένα ξηρό με το φαγητό μου
39. Αγαπημένος συγγραφέας Μ. Καραγάτσης. Ένας και μοναδικός στο είδος του. Αξεπέραστος και πραγματικά από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους.
40.Άνθρωπος που θαυμάζω ο Στιβ Τζομπς
41. Ο σούπερ ήρωας μου, ο μπαμπάς μου. Τον λάτρεψα και τον λατρεύω και τον έχω κάθε μέρα στη σκέψη μου.
42. Ο ήρωας μου, ο άντρας μου.
43. Αγαπημένα πρόσωπα που συνετέλεσαν στο να γίνω αυτή που είμαι σήμερα Οι φίλοι που ξέρω μια ζωή ολόκληρη. Χωρίς εσάς θα ήμουν εντελώς διαφορετική
44. Πράγματα που δεν μου αρέσουν: οι ψεύτεσ,οι κόλακες, οι δήθεν και να με καταπιέζουν
45. Δεν μου αρέσει ο αρακάς, είναι το μόνο φαγητό που δεν τρώω.
46. Δεν μου αρέσουν τα χλιαρά αισθήματα, άνθρωποι σχέσεις. Θέλω πάθος, ένταση.
47. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το μπλε σκούρο, τελευταία αγαπώ και το λευκό και το μπεζ
48. Θέλω να ανοίξω άλλη μια τρύπα στο αυτί μου.
49. Δεν μου αρέσει να λέω και να ακούω δικαιολογίες
50. Γενικά κάποιες φορές απολαμβάνω τη σιωπή
51.το μπλοκ μου είναι η αγαπημένη συνήθεια, ο λόγος που γίνομαι καλύτερη
52. Δεν μπορώ όσους μιζεριαζουν
53. Θα ήθελα όταν μεγαλώσω να έχω ένα σπίτι σε ένα νησί και να μένω εκεί χειμώνα καλοκαίρι
54.  Πιστεύω ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα αρκεί να το θες. Δεν έγινε μόνο ότι δεν ήθελα αρκετά.
55. Όταν βλέπω γύρω μου παραδείγματα ανθρώπων που τα κατάφεραν ενθουσιάζομαι! Θεωρώ ότι λειτουργεί όλο αυτό.
56. Αν θες να μου μαγειρέψεις κάτι θα μου φτιάξεις ή αυγά ή
Μακαρόνια
57. Έχω αλλάξει διατροφικές συνήθειες των τελευταίο χρόνο και σε συνδυασμό με την άσκηση έχω χάσει 8 κιλά. Θέλω να χάσω αλλά 6.
58. Δεν απογοητεύομαι καθόλου εύκολα. Αν όμως απογοητευτώ σηκώνομαι πολύ δύσκολα.
59. Αν ξαναγυρνουσα το χρόνο πίσω πιθανόν να έκανα τα ίδια όπως και τώρα. Δεν μετανιώνω για τίποτα.

+1 αυτά ήταν όλα και όλα. Δεν πίσω να το πιστέψω ότι τελείωσε αυτή η λίστα.

Σε φιλώ

Λαμπρινή

Αγαπητό ημερολόγιο-59+1 άσχετα για εμένα 17/365

Κυριακή βράδυ,τώρα τέτοια ώρα θα έπρεπε να ανεβάζω το αυριανό ποστ, όμως με πήρε ο χρόνος σήμερα και τώρα ανεβάζω το σημερινό. Αφού είχε περάσει μια γεμάτη μέρα θα μπορούσα να γράψω κάτι μικρό και να το προσπερνούσα έτσι χαλαρά. Η αφορμή για το σημερινό ποστ, αυτό της γνωριμίας μου με εσάς για άλλη μια φορά, στάθηκε το ποστ της Γιώτας, όπου μας συστήθηκε με 100 πράγματα που δεν γνωρίζαμε για εκείνη. Μου φάνηκε πολύ όμορφη ιδέα. Πριν περίπου δυο χρόνια, ίσως και παραπάνω, είχε ξεκινήσει μια αλυσίδα με τις αγαπημένες μπλόγκερ όπου εγώ δεν είχα γράψει όμως γιατί τότε δεν με γνώριζε κανείς και δεν με προσκάλεσε. Σήμερα τη γράφω μόνη μου.
Αν τώρα βρέθηκες εδώ είναι μια όμορφη ιδέα να συστηθώ.

Αγαπητό ημερολόγιο:Γράμμα σε μένα ένα χρόνο μετά-15/365

Ίσως θυμάσαι πριν λίγο καιρό που είχα ανεβάσει το γράμμα σε μένα. Σήμερα ήρθε η μέρα να ανοίξω το γράμμα που είχα φτιάξει σαν σήμερα ένα χρόνο πριν. Δε σου κρύβω ότι είχα αγωνία για το αποτέλεσμα αν και πάνω κάτω ήμουν σίγουρη ότι δεν έχει πάει πολύ καλά. Πράγματι, αυτά που έσπειρες αυτά θα θερίσεις.

Αγαπητό ημερολόγιο-Μπλογκερ-06/365

Αγαπητό ημερολόγιο μέρα 6η,

πραγματικά αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες έξι μέρες δεν μπορώ να το εξηγήσω. Κάθε βράδυ, επιστρέφω εδώ πίσω, με τον υπολογιστή ανά χείρας και γράφω. Χωρίς θέμα, χωρίς σημειώσεις, χωρίς φωτογραφίες και φιόγκους και κορδέλες. Απλώς γράφω. Μα το άξιο λόγου είναι όχι ότι γράφω αλλά η συνέπεια με την οποία το κάνω, χωρίς όμως να νιώθω κάποια καταπίεση ή άγχος ή με το στανιό που λέμε. Έρχομαι εδώ, ναι εδώ που είχα να έρθω από το  μήνα Φεβρουάριο, εδώ λοιπόν που αγαπώ. Έρχομαι λες και κάποιος με πληρώνει ρε αδερφέ να έρθω και να γράψω και να μου δώσει τον μισθό μου στο τέλος του μήνα. 

[Δεν θα πάρω κανέναν μισθό γιατί το μπλοκ μου δεν είναι η εργασία μου, να τα λέμε και αυτά.]

Aγαπητό ημερολόγιο-Οι Κυριακές-03/365

Τρίτη μέρα σερί που σου γράφω και η χαρά μου είναι πολύ μεγάλη που επιστρέφω πάλι σήμερα εδώ. Ξημερώνει Κυριακή. Συνήθως τις Κυριακές πάμε βόλτες, τρώμε μπραντζ, άλλες πάλι μαγειρεύω κάτι διαφορετικό, κάτι Κυριακάτικο, ξυπνάμε και τρώμε πρωινό όλοι μαζί, τα παιδιά βλέπουν παιδικά στην τηλεόραση και εμείς πίνουμε τον πρωινό μας καφέ στην ροτόντα της κουζίνας. Τις Κυριακές κάποια στιγμή βρίσκω ένα δεκάλεπτο και χαρίζω στον εαυτό μου να κάτσω στο bullet journal μου και να γράψω όλα όσα έχει το πρόγραμμα της κάθε εβδομάδας. Πράγματα των παιδιών, πράγματα να μην ξεχάσω, το πρόγραμμα του γυμναστηρίου, άλλες φορές βγάζω και το μενού της εβδομάδας, πότε περιμένω τους τουρίστες μου κλπ.

Αγαπητό ημερολόγιο-Αγόρασε το μέλλον-01/365

Χθες έπεσε στα χέρια μου το ημερολόγιο του 2013. Η χρονιά εκείνη ήταν από τις χειρότερες που έχω ζήσει ποτέ, όμως παράλληλα ήταν μια χρονιά γεμάτη γέλια χάρη στη μικρή μου που ζούσε τότε τις πρώτες της φορές σε όλα τα πράγματα. Η πρώτη της πρωτοχρονιά , η πρώτη της άνοιξη, το πρώτο της δοντάκι, το πρώτο της ταξίδι στο χωριό του μπαμπά της, η πρώτη της επαφή με τη θάλασσα, τα πρώτα της βήματα, το πρώτο φύσημα στο κεράκι της και άλλη μια τεράστια λίστα με τις πρώτες της φορές.

work in progress

                                                                                                           Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018

via pinterest