τροφη για σκεψη
Ξοδεύοντας ένα απόγευμα σε μεγάλο βιβλιοπωλείο, διαπίστωσα ότι έχουν χυθεί τόνοι μελάνης, από γιατρούς, ψυχολόγους, εκπαιδευτικούς και συγγραφείς, για θέματα που απασχολούν όλους τους νέους γονείς. Αυτό είναι αφενός φυσιολογικό, αφού δυστυχώς καθώς βγαίνουμε από το μαιευτήριο δε μοιράζουν "εγχειρίδιο σωστής χρήσης" ή με πτυχίο γνώσης για το πώς να μεγαλώσεις σωστά το παιδί σου. Το αντίθετο οι εννέα μήνες της προετοιμασίας, αποδείχθηκαν πολύ λίγοι αφού τελικά δεν είσαι ποτέ έτοιμος γι' αυτό που έρχεται και θα σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή.
Μόλις περάσει το πρώτο στάδιο της προσαρμογής και οι νέοι γονείς επιτέλους αποκτήσουν αυτοπεποίθηση στο πώς να πιάσουν σωστά το μωρό, να καταλάβουν το κλάμα του και να αφουγκραστούν τις λοιπές ανάγκες του, ξεκινάνε τα λάθη και εγώ από εκείνη την περίοδο της ζωής μου έχω να μετρήσω πολλά.
Αφού λοιπόν χωρίς να καταλαβαίνουμε, ως άπειροι ακόμα γονείς, για ποιο λόγο κλαίει το μωρό, έχοντας πάντα λύσει τα βασικά ζητήματα πείνας κλπ, μετά τη συμβουλή συνήθως κάποιου μεγαλύτερου που ξέρει, πρέπει να πάρουμε το μωρό επειγόντως αγκαλιά και να το ταρακουνήσουμε για να ηρεμήσει, γιατί μάλλον ταλαιπωρείται από κολικούς το κακόμοιρο και δεν μπορεί να εκφραστεί αλλιώς.
